ελληνικά » φινλανδικά | 53 [πενήντα τρία] | Μαγαζιά

53 [viisikymmentäkolme] Kauppoja / liikkeitä

Ψάχνουμε για μαγαζί με αθλητικά είδη.	Etsimme urheiluliikettä.
Ψάχνουμε για κρεοπωλείο.	Etsimme lihakauppaa.
Ψάχνουμε για φαρμακείο.	Etsimme apteekkia.
Επειδή θέλουμε να αγοράσουμε μία μπάλα ποδοσφαίρου.	Haluamme nimittäin ostaa jalkapallon.
Επειδή θέλουμε να αγοράσουμε σαλάμι.	Haluamme nimittäin ostaa meetvurstia.
Επειδή θέλουμε να αγοράσουμε φάρμακα.	Haluamme nimittäin ostaa lääkkeitä.
Ψάχνουμε για μαγαζί με αθλητικά είδη για να αγοράσουμε μία μπάλα ποδοσφαίρου.	Etsimme urheiluliikettä ostaaksemme jalkapallon.
Ψάχνουμε για κρεοπωλείο για να αγοράσουμε σαλάμι.	Etsimme lihakauppaa ostaaksemme meetvurstia.
Ψάχνουμε για φαρμακείο για να αγοράσουμε φάρμακα.	Etsimme apteekkia ostaaksemme lääkkeitä.
Ψάχνω για κοσμηματοπωλείο.	Etsin kultaseppää.
Ψάχνω για φωτογραφείο.	Etsin valokuvaliikettä.
Ψάχνω για ζαχαροπλαστείο.	Etsin konditoriaa.
Επειδή σκοπεύω να αγοράσω ένα δαχτυλίδι.	Aion nimittäin ostaa sormuksen.
Επειδή σκοπεύω να αγοράσω ένα φιλμ.	Aion nimittäin ostaa filmirullan.
Επειδή σκοπεύω να αγοράσω μία τούρτα.	Aion nimittäin ostaa kakun.
Ψάχνω για κοσμηματοπωλείο για να αγοράσω ένα δαχτυλίδι.	Etsin kultaseppää ostaakseni sormuksen.
Ψάχνω για φωτογραφείο για να αγοράσω ένα φιλμ.	Etsin valokuvaliikettä ostaakseni filmirullan.
Ψάχνω για ζαχαροπλαστείο για να αγοράσω μία τούρτα.	Etsin konditoriaa ostaakseni kakun.

Η μνήμη χρειάζεται την γλώσσα

Οι περισσότεροι άνθρωποι θυμούνται την πρώτη μέρα στο σχολείο. Δεν θυμούνται όμως γεγονότα που έγιναν πριν από αυτό. Δεν έχουμε σχεδούν καθόλου αναμνήσεις από τα πρώτα χρόνια της ζωής μας. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Γιατί δεν θυμόμαστε αυτά που ζήσαμε ως μωρά; Η αιτία βρίσκεται στην ανάπτυξή μας. Ο λόγος και η μνήμη αναπτύσσονται σχεδόν ταυτόχρονα. Και ο άνθρωπος χρειάζεται την γλώσσα για να είναι σε θέση να θυμηθεί κάτι. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει ήδη να γνωρίζει λέξεις για αυτό που βιώνει. Οι επιστήμονες έκαναν διάφορα τεστ με παιδιά. Και έκαναν μια ενδιαφέρουσα ανακάλυψη. Την στιγμή που τα παιδιά θα μάθουν να μιλάνε, αυτά που έγιναν πιο πριν σβήνουν από την μνήμη τους. Έτσι λοιπόν εκεί που ξεκινάει ο λόγος ξεκινάει και η μνήμη. Τα τρία πρώτα χρόνια της ζωής τους τα παιδιά μαθαίνουν πολλά. Βιώνουν κάθε μέρα καινούργια πράγματα. Επίσης αποκτούν πολλές σημαντικές εμπειρίες σε αυτήν την ηλικία. Ωστόσο όλα αυτά χάνονται. Οι ψυχολόγοι ονομάζουν αυτό το φαινόμενο βρεφική αμνησία. Τα μόνα πράγματα που μένουν, είναι αυτά που μπορούν να κατανομαστούν από τα παιδιά. Τα προσωπικά βιώματα αποθηκεύονται στην αυτοβιογραφική μνήμη. Αυτή λειτουργεί σαν ημερολόγιο. Καταγράφει ότι είναι σημαντικό για την ζωή μας. Έτσι η αυτοβιογραφική μνήμη διαμορφώνει την ταυτότητά μας. Η ανάπτυξή της όμως εξαρτάται από την μάθηση της μητρικής γλώσσας. Και μόνο μέσω της γλώσσας μας μπορούμε να ενεργοποιήσουμε την μνήμη μας. Φυσικά τα βιώματα της βρεφικής μας ηλικίας δεν εξαφανίζονται στα αλήθεια. Παραμένουν αποθηκευμένα κάπου στον εγκέφαλό μας. Δεν μπορούμε όμως να τα εμφανίσουμε ... -πραγματικά κρίμα, έτσι δεν είναι;