polski » kannada | 81 [osiemdziesiąt jeden] | Przeszłość 1

೮೧ [ಎಂಬತ್ತೊಂದು] ಭೂತಕಾಲ ೧

81 [Embattondu] bhūtakāla -1.

pisać	ಬರೆಯುವುದು.; Bareyuvudu.
On pisał list.	ಅವನು ಒಂದು ಪತ್ರವನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದ.; Avanu ondu patravannu baredidda.
A ona pisała kartkę.	ಮತ್ತು ಅವಳು ಒಂದು ಕಾಗದವನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದಳು; Mattu avaḷu ondu kāgadavannu barediddaḷu
czytać	ಓದುವುದು.; ōduvudu.
On czytał kolorowe czasopismo.	ಅವನು ಒಂದು ನಿಯತಕಾಲಿಕವನ್ನು ಓದಿದ್ದ.; Avanu ondu niyatakālikavannu ōdidda.
A ona czytała książkę.	ಅವಳು ಒಂದು ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಓದಿದ್ದಳು.; Avaḷu ondu pustakavannu ōdiddaḷu.
wziąć	ತೆಗೆದು ಕೊಳ್ಳುವುದು; Tegedu koḷḷuvudu
On wziął papierosa.	ಅವನು ಒಂದು ಸಿಗರೇಟ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡ.; avanu ondu sigarēṭ tegedukoṇḍa.
Ona wzięła kostkę czekolady.	ಅವಳು ಒಂದು ಚೂರು ಚಾಕೊಲೇಟ್ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಳು.; Avaḷu ondu cūru cākolēṭ tegedukoṇḍaḷu.
On był niewierny, ale ona była wierna.	ಅವನು (ಅವಳಿಗೆ) ಮೋಸ ಮಾಡಿದ, ಆದರೆ ಅವಳು ನಿಷ್ಠೆಯಿಂದ ಇದ್ದಳು.; Avanu (avaḷige) mōsa māḍida, ādare avaḷu niṣṭheyinda iddaḷu.
On był leniwy, ale ona była pracowita.	ಅವನು ಸೋಮಾರಿಯಾಗಿದ್ದ, ಆದರೆ ಅವಳು ಚುರುಕಾಗಿದ್ದಳು.; Avanu sōmāriyāgidda, ādare avaḷu curukāgiddaḷu.
On był biedny, ale ona była bogata.	ಆವನು ಬಡವನಾಗಿದ್ದ, ಆದರೆ ಅವಳು ಶ್ರೀಮಂತಳಾಗಿದ್ದಳು.; Āvanu baḍavanāgidda, ādare avaḷu śrīmantaḷāgiddaḷu.
On nie miał pieniędzy, lecz długi.	ಅವನ ಬಳಿ ಹಣವಿರಲಿಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಸಾಲಗಳಿದ್ದವು.; Avana baḷi haṇaviralilla, badalāgi sālagaḷiddavu.
On nie miał szczęścia, lecz pecha.	ಅವನಿಗೆ ಅದೃಷ್ಟವಿರಲಿಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ದುರಾದೃಷ್ಟವಿತ್ತು; Avanige adr̥ṣṭaviralilla, badalāgi durādr̥ṣṭavittu
On nie miał sukcesów, lecz niepowodzenia.	ಅವನಿಗೆ ಗೆಲುವು ಇರಲಿಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಕೇವಲ ಸೋಲಿತ್ತು.; avanige geluvu iralilla, badalāgi kēvala sōlittu.
On nie był zadowolony, lecz niezadowolony.	ಅವನು ಸಂತುಷ್ಟನಾಗಿರಲಿಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ಅಸಂತುಷ್ಟನಾಗಿದ್ದ.; Avanu santuṣṭanāgiralilla, badalāgi asantuṣṭanāgidda.
On nie był szczęśliwy, lecz nieszczęśliwy.	ಅವನು ಸಂತೋಷವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ, ಬದಲಾಗಿ ದುಃಖಿಯಾಗಿದ್ದ.; Avanu santōṣavāgiralilla, badalāgi duḥkhiyāgidda.
On nie był sympatyczny, lecz niesympatyczny.	ಅವನು ಸ್ನೇಹಪರನಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಬದಲಾಗಿ ಸ್ನೇಹಭಾವ ಇಲ್ಲದವನಾಗಿದ್ದ.; Avanu snēhaparanāgiralilla. Badalāgi snēhabhāva illadavanāgidda.

Historia językoznawstwa

Języki fascynowały ludzi już od dawna. Dlatego historia językoznawstwa jest bardzo długa. Językoznawstwo to systematyczne zajmowanie się językiem. Już tysiące lat temu ludzie zastanawiali się nad językiem. Różne kultury rozwinęły przy tym różne systemy. W ten sposób powstały różne opisy języków. Dzisiejsza nauka o języku bazuje przede wszystkim na teoriach antycznych. Szczególnie w Grecji utworzono wiele tradycji. Najstarsze znane dzieło o języku pochodzi jednak z Indii. Zostało napisane ok 3 000 lat temu przez gramatyka Sakatayana. W starożytności językami zajmowali się filozofowie jak Platon. Później ich teorie rozwijali rzymscy autorzy. Również Arabowie rozwinęli w VIII w. własne tradycje. Ich dzieła zawierają już dokładne opisy języka arabskiego. W erze nowożytnej chciano przede wszystkim zbadać, skąd pochodzi język. Naukowcy interesowali się szczególnie historią języka. W XVIII w. rozpoczęto porównywanie języków ze sobą. W ten sposób starano się zrozumieć, jak języki rozwijają się. Później koncentrowano się na językach jako systemie. Pytanie, jak funkcjonują języki, jest w centrum zainteresowania. Dzisiaj w obszarze językoznawstwa istnieje wiele kierunków. Od lat 50- tych rozwinęło się wiele nowych dyscyplin. Wpływają na nie częściowo inne nauki. Przykładem jest psycholingwistyka lub komunikacja międzykulturowa. Nowsze kierunki językoznawstwa są bardzo wyspecjalizowane. Przykładem tego jest lingwistyka feministyczna. Historia językoznawstwa idzie więc dalej… Jak długo będą istniały języki, tak długo człowiek będzie nad nimi myślał!