Latin, eit levande språk?

I våre dagar er engelsk det viktigaste verdsspråket. Det blir lært over heile verda, og er det offisielle språket i mange land. Tidlegare hadde latin denne funksjonen. Latin vart opphaveleg tala av latinarane. Dei budde i Latium, med Roma som hovudstad. Med utvidinga av romarriket spreidde språket seg. I antikken var latin morsmål for fleire folkeslag. Dei budde i Europa, Nord-Afrika og Midt-Austen. Latin som talespråk skilde seg frå den klassiske latinen. Det var eit daglegspråk som vart kalla vulgærlatin. I dei romaniserte områda fanst det fleire dialektar. I mellomalderen utvikla det seg fleire nasjonalspråk frå dialektane. Dei språka som stammar frå latin, heiter romanske språk. Italiensk, spansk og portugisisk høyrer til dei. Fransk og rumensk er òg basert på latin. Men latin døydde aldri heilt ut. Det var eit viktig handelsspråk til innpå 1800-talet. Og det vart verande språket til dei velutdanna. Latin er eit viktig språk i vitskapen no i dag. Fleire fagomgrep er av latinsk opphav. Og i skulane blir latin framleis lært som framandspråk. Universitet krev somtid latinkunnskap. Latin er altså ikkje daudt, sjølv om det ikkje blir snakka meir. Dei siste åra har latin til og med kome tilbake. Talet på menneske som vil lære latin, stig jamt og trutt. Det blir framleis sett som ein nykjel til språk og kultur i mange land. Så gå gjerne laus på latinen! Audaces fortuna adiuvat, lukka hjelper den tapre!