nynorsk » finsk | 59 [femtini] | På postkontoret

59 [viisikymmentäyhdeksän] Postitoimistossa

Kvar er næraste postkontor?	Missä on lähin postitoimisto?
Er det langt til næraste postkontor?	Onko pitkä matka lähimmälle postitoimistolle?
Kvar er næraste postkasse?	Missä on lähin postilaatikko?
Eg treng eit par frimerke.	Minä tarvitsen pari postimerkkiä.
Til eit kort og eit brev.	Yhden kortille sekä toisen kirjeelle.
Kva er portoen til Amerika?	Kuinka kallis postimaksu Amerikkaan on?
Kor tung er pakka?	Kuinka painava paketti on?
Kan eg sende ho med luftpost?	Voinko lähettää sen ilmateitse?
Kor lang tid tek det til ho kjem fram?	Kuinka pitkään kestää kunnes se on perillä?
Kvar kan eg ringje?	Mistä voin soittaa puhelun?
Kvar er næraste telefonkiosk?	Missä on lähin puhelinkoppi?
Har du telefonkort?	Onko teillä puhelinkortteja?
Har du ein telefonkatalog?	Onko teillä puhelinluetteloa?
Veit du landkoden til Austerrike?	Tiedättekö Itävallan suuntanumeron?
Vent litt, så skal eg sjekke.	Odottakaa hetki niin otan siitä selvää.
Linja er alltid oppteken.	Linja on aina varattu.
Kva nummer har du ringt?	Minkä numeron valitsitte?
Du må taste null fyrst!	Teidän pitää ensin valita nolla!

Morsmålet er alltid det viktigaste språket

Morsmålet vårt er det fyrste vi lærer. Det skjer umedvite, så vi merkar det ikkje. Dei fleste menneske har berre eitt morsmål. Alle andre språk blir lærte som framandspråk. Sjølvsagt finst det menneske som veks opp med fleire språk. Men dei pratar oftast desse språka på litt ulikt nivå. Ofte blir språka også brukt ulikt. Til dømes blir eitt språk brukt på arbeid. Det andre blir brukt heime. Kor godt vi pratar eit språk, kjem an på fleire faktorar. Når vi lærer det som små born, lærer vi det oftast godt. Språksenteret vårt er mest effektivt i desse leveåra. Det er òg viktig kor ofte vi brukar språket. Di oftare vi brukar det, di betre pratar vi det. Forskarar trur at du aldri kan lære to språk like godt. Eitt språk blir alltid viktigare. Eksperiment ser ut til å stadfeste denne hypotesen. Forskjellige personar vart testa i ein studie. Ein del av forsøkspersonane prata to språk flytande. Kinesisk var morsmålet, og engelsk var andrespråket. Den andre halvparten av forsøkspersonane prata berre engelsk som morsmål. Forsøkspersonane måtte løyse enkle oppgåver på engelsk. Medan dei gjorde det, vart hjerneaktiviteten deira målt. Og det var skilnader i hjernen på forsøkspersonane! Hjå dei fleirspråklege var eit område i hjernen spesielt aktivt. Dei einspråklege hadde ingen aktivitet i dette området. Båe gruppene løyste oppgåvene like snøgt og like godt. Likevele omsette dei kinesiske alt til morsmålet sitt...