Nederlands » Turks | 65 [vijfenzestig] | Ontkenning 2

65 [altmış beş] Olumsuz yanıt 2

Is de ring duur?	Yüzük pahalı mı?
Nee, hij kost maar honderd euro.	Hayır, sadece 100 Avro.
Maar ik heb er maar vijftig.	Ama bende sadece elli var.
Ben je al klaar?	Hazır mısın?
Nee, nog niet.	Hayır, henüz değil.
Maar ik ben zo klaar.	Ama hemen hazır olurum.
Wil je nog soep?	Daha çorba istermisin?
Nee, ik wil er geen meer.	Hayır, istemem.
Maar nog wel een ijsje.	Ama bir dondurma daha isterim.
Woon je hier al lang?	Uzun zamandır mı burada oturuyorsun?
Nee, pas een maand.	Hayır, bir aydır.
Maar ik ken al veel mensen.	Ama şimdiden birçok insan tanıyorum.
Ga je morgen naar huis?	Yarın eve gidecek misin?
Nee, pas in het weekend.	Hayır, ancak hafta sonunda.
Maar ik kom zondag al terug.	Ama daha Pazar günü döneceğim.
Is je dochter al volwassen?	Kızın yetişkin mi?
Nee, ze is pas zeventien.	Hayır, daha on yedisinde.
Maar ze heeft al een vriend.	Ama şimdiden erkek arkadaşı var.

Genetische mutatie maakt het spreken mogelijk

Van alle levende wezens in de wereld kan alleen de mens spreken. Dit onderscheidt hun van dieren en planten. Natuurlijk kunnen ook dieren en planten met elkaar communiceren. Ze beheersen nog niet de complexe lettergrepen Maar waarom kan de mens wel spreken? Om te kunnen spreken zijn er organische kenmerken nodig. Deze fysische eigenschappen hebben alleen mensen. Het is natuurlijk niet vanzelfsprekend dat deze zijn ontwikkeld In de evolutionaire geschiedenis gebeurde niets zonder een reden. Uiteindelijk begon de mens te praten. Wanneer het precies gebeurde is nog niet bekend. Maar er moest iets gebeurd zijn dat de mens liet spreken. Onderzoekers denken dat een genetische mutatie daarvoor verantwoordelijk was. Antropologen hebben de erfelijkheid van verschillende organismen vergeleken. Het is bekend dat een bepaald gen de taal beïnvloeden gaat. Mensen met een beschadiging hebben problemen met talen. Ze kunnen zichzelf niet goed uitdrukken en begrijpen de woorden minder goed. Dit gen werden bij mensen, apen en muizen onderzocht. Bij mensen en chimpansees is het zeer vergelijkbaar. Slechts twee kleine verschillen worden herkend. Deze verschillen zijn echter in de hersenen merkbaar. Samen met andere genen worden bepaalde hersenactiviteiten beïnvloedt. Hierdoor kan de mens spreken en de aap niet. Het mysterie van de menselijke taal is daarmee nog niet opgelost. Omdat de genmutatie alleen niet voldoende is om te kunnen spreken. Onderzoekers hebben de menselijke genvariant in muizen geïmplanteerd. Ze konden daarna nog niet spreken ... Het piepen had alleen maar een ander geluid!