Nederlands » Albanees | 55 [vijfenvijftig] | Werken

55 [pesёdhjetёepesё] Punoj

Wat voor werk doet u?	Çfarё profesioni keni?
Mijn man werkt als arts.	Burri im ёshtё mjek.
Ik werk parttime als verpleegster.	Unё punoj gjysmё dite si infermiere.
Wij zullen gauw ons pensioen ontvangen.	Sё shpejti do tё marrim pensionin.
Maar de belastingen zijn hoog.	Por taksat janё tё larta.
En de ziektekostenverzekering is duur.	Sigurimi shёndetёsor ёshtё i lartё.
Wat wil je worden?	Çfarё do tё bёhesh?
Ik wil graag ingenieur worden.	Dua tё bёhem inxhinier.
Ik wil naar de universiteit gaan.	Dua tё studioj nё universitet.
Ik ben stagiaire.	Jam praktikant.
Ik verdien niet veel.	Nuk fitoj shumё.
Ik loop stage in het buitenland.	Po bёj njё praktikё jashtё shtetit.
Dit is mijn baas.	Ky ёshtё shefi im.
Ik heb leuke collega’s.	Kam kolegё tё mirё.
We gaan iedere middag naar de kantine.	Drekave shkojmё gjithmonё nё mencё.
Ik ben op zoek naar een baan.	Po kёrkoj njё vend pune.
Ik ben al een jaar werkloos.	Qё prej njё viti jam pa punё.
Er zijn te vele werklozen in dit land.	Nё kёtё vend ka shumё tё papunё.

Lange woorden, korte woorden

Hoe lang een woord is, hangt van de inhoudsinformatie af. Dat heeft een Amerikaanse studie aangetoond. De onderzoekers hebben woorden uit tien Europese talen bestudeerd. Dit werd met behulp van een computer gedaan. De computer analyseerde met een programma verschillende woorden. Met een formule berekende hij het informatiegehalte. Het resultaat was duidelijk. Hoe korter een woord is, hoe minder informatie het uitvoert. Het is interessant om te weten dat we vaker korte woorden in plaats van lange gebruiken. De reden kan aan de efficiëntie van de taal liggen. Als we praten dan gaan we ons op het belangrijkste richten. Woorden zonder al te veel informatie mogen niet te lang zijn. Dit zorgt ervoor dat we niet te veel tijd zullen besteden aan onbelangrijke dingen. Het verband tussen de lengte en de inhoud heeft nog een ander voordeel. Het zorgt ervoor dat de informatie altijd constant blijft. Dat wil zeggen, in een bepaalde tijd zeggen wij steeds evenveel. Wij zijn bijvoorbeeld in staat om een paar lange woorden te zeggen. Of we zeggen veel korte woorden. Het maakt niet uit wat we kiezen: Het informatiegehalte blijft hetzelfde. Onze spraak heeft daardoor ook een gelijkmatig ritme. Dat maakt het voor de luisteraars veel eenvoudiger om ons te volgen. Het zou erg zijn als de hoeveelheid informatie altijd gaat variëren. Onze luisteraars kunnen zich niet goed aan onze taal aanpassen. Het inzicht zou daardoor moeilijker zijn. Wie zo goed mogelijk begrepen wil worden, die moet kiezen voor korte woorden. Omdat korte woorden beter worden begrepen dan langere woorden. Daarom het begrip Keep It Short and Simple ! Kortweg: KISS!