Nederlands » Pools | 58 [achtenvijftig] | Lichaamsdelen

58 [pięćdziesiąt osiem] Części ciała

Ik ben een man aan het tekenen.	Rysuję mężczyznę.
Eerst het hoofd.	Najpierw głowę.
De man draagt een hoed.	Ten mężczyzna nosi kapelusz.
Je kan zijn haar niet zien.	Włosy są niewidoczne.
Je kan ook zijn oren niet zien.	Uszy też są niewidoczne.
Je kan ook zijn rug niet zien.	Pleców też nie widać.
Ik ben de ogen en de mond aan het tekenen.	Rysuję oczy i usta.
De man danst en lacht.	Ten mężczyzna tańczy i śmieje się.
De man heeft een lange neus.	Ten mężczyzna ma długi nos.
Hij draagt een stok in zijn handen.	W dłoniach trzyma laskę.
Hij draagt ook een sjaal om zijn nek.	Nosi także szalik wokół szyi.
Het is winter en het is koud.	Jest zima i jest zimno.
De armen zijn gespierd.	Ramiona są silne.
De benen zijn ook gespierd.	Nogi też są silne.
De man is van sneeuw.	Ten mężczyzna jest ze śniegu.
Hij draagt geen broek en geen jas.	Nie nosi spodni ani płaszcza.
Maar de man bevriest niet.	Ale nie jest mu zimno.
Hij is een sneeuwman.	On jest bałwanem.

Is er een universele grammatica?

Als we een taal gaan leren, dan leren we ook de grammatica. Bij kinderen die hun moedertaal leren, gebeurt dit automatisch. Ze realiseren zich niet dat hun hersenen veel verschillende regels leren. Toch gaan ze vanaf het begin hun eigen taal leren. Omdat er vele talen bestaan, is er ook veel grammatica. Maar bestaat er ook een universele grammatica? Deze vraag houdt de wetenschap al een geruime tijd bezig. Nieuwe onderzoeken zouden hier een antwoord op kunnen geven. Maar hersenonderzoekers hebben een interessante ontdekking opgedaan. Ze hebben proefpersonen de grammaticaregels laten leren. Deze proefpersonen waren taalstudenten. Ze hebben Japans of Italiaans geleerd. De helft van de grammatica regels waren verzonnen. Maar de proefpersonen wisten dat niet. Nadat ze klaar waren met het leren werden de zinnen aan de leerlingen gepresenteerd. De proefpersonen moesten beoordelen of de zinnen correct waren. Terwijl ze hun opdracht gingen oplossen, werden hun hersenen geanalyseerd. Dat wil zeggen dat de onderzoekers de activiteit van de hersenen hebben gemeten. Zo konden ze controleren hoe de hersenen op de zinnen gingen reageren. En het lijkt alsof onze hersenen de grammatica herkent! Bij de verwerking van de taal zijn specifieke hersengebieden actief. Hiertoe behoort ook het gebied van Broca. Het bevindt zich in de linker cerebrale. Toen de studenten de echte regels gingen verwerken, was deze zeer actief. Bij de verzonnen regels nam de activiteit echter aanzienlijk af. Het zou ook kunnen zijn dat alle grammatica dezelfde achtergrond hebben. Ze zouden dan allemaal dezelfde principes volgen. En deze principes waren ons al aangeboren ...