Nederlands » Lets | 81 [eenentachtig] | Verleden tijd 1

81 [astoņdesmit viens] Pagātne 1

schrijven	rakstīt
Hij schreef een brief.	Viņš rakstīja vēstuli.
En zij schreef een kaart.	Un viņa rakstīja pastkarti.
lezen	lasīt
Hij las een tijdschrift.	Viņš lasīja ilustrētu žurnālu.
En zij las een boek.	Un viņa lasīja grāmatu.
nemen	ņemt
Hij nam een sigaret.	Viņš paņēma cigareti.
Zij nam een stuk chocola.	Viņa paņēma gabaliņu šokolādes.
Hij was ontrouw, maar zij was trouw.	Viņš bija neuzticīgs, bet viņa bija uzticīga.
Hij was lui, maar zij was ijverig.	Viņš bija slinks, bet viņa bija čakla.
Hij was arm, maar zij was rijk.	Viņš bija nabadzīgs, bet viņa bija bagāta.
Hij had geen geld, maar schulden.	Viņam nebija naudas, bet bija parādi.
Hij had geen geluk, maar pech.	Viņam nebija laimes, bet bija nelaimes.
Hij had geen succes, maar tegenslag.	Viņam nebija panākumu, bet bija neveiksmes.
Hij was niet tevreden, maar ontevreden.	Viņš nebija apmierināts, bet bija neapmierināts.
Hij was niet gelukkig, maar ongelukkig.	Viņš nebija laimīgs, bet bija nelaimīgs.
Hij was niet sympathiek, maar onsympathiek.	Viņš nebija simpātisks, bet bija nesimpātisks.

De geschiedenis van de taalkunde

Talen hebben altijd de mensen gefascineerd. De geschiedenis van de taalkunde is dan ook erg lang. De taalkunde is een systematisch onderzoek van de taal. Duizenden jaren geleden gingen de mensen al over de taal nadenken. Daarbij werden in diverse culturen verschillende systemen ontwikkeld. Zo ontstonden verschillende beschrijvingen van de talen. De hedendaagse taalkunde is voornamelijk op oude theorieën gebaseerd. Vooral in Griekenland werden vele tradities opgericht. Maar het oudst bekende werk over talen is afkomstig uit India. Het werd ongeveer 3000 jaar geleden door de grammaticus Sakatayana geschreven. In de oudheid gingen filosofen zoals Plato de talen toepassen. Romeinse auteurs gingen daarna hun theorieën verder door ontwikkelen. Ook de Arabieren ontwikkelden in de 8e eeuw de tradities van hun eigen land. Hun werk toonde al gedetailleerde beschrijvingen van de Arabische taal. In de moderne tijd wilden ze voornamelijk de afkomst van de taal onderzoeken. Geleerden waren vooral geïnteresseerd in de geschiedenis van de taal. In de 18e eeuw begonnen ze de talen met elkaar te vergelijken. Ze wilden weten hoe de talen zich verder gingen ontwikkelen. Later ging men meer op de talen als een systeem richten. In het middelpunt stond de vraag hoe de talen zullen functioneren. Tegenwoordig bestaan er binnen de taalkunde vele richtingen. Sinds de jaren '50 werden vele nieuwe disciplines ontwikkeld. Deze zijn deels sterk door andere wetenschappen beïnvloed. Voorbeelden hiervan zijn de taalpsychologie of de interculturele communicatie. De recente richtingen van de taalkunde hebben zich gespecialiseerd. Een voorbeeld hiervan is de feministische taalkunde. De geschiedenis van de taalkunde gaat nog verder door... Zolang er talen zijn, gaat de mens daarover nadenken!