Nederlands » Italiaans | 59 [negenenvijftig] | Op het postkantoor

59 [cinquantanove] Alle poste

Waar is het dichtstbijzijnde postkantoor?	Dov’è la posta più vicina?
Is het ver naar het volgende postkantoor?	È lontana la posta?
Waar is de dichtstbijzijnde brievenbus?	Dov’è la prossima buca delle lettere?
Ik heb een paar postzegels nodig.	Mi occorrono alcuni francobolli.
Voor een kaart en een brief.	Per una cartolina ed una lettera.
Hoe duur is de port naar Amerika?	Quanto costa un francobollo per l’America?
Hoe zwaar is dat pakket?	Quanto pesa questo pacco?
Kan ik het per luchtpost sturen?	Posso spedirlo per posta aerea?
Hoe lang duurt het voor het aankomt?	Quanto ci mette ad arrivare?
Waar kan ik telefoneren?	Dove posso telefonare?
Waar is de dichtstbijzijnde telefooncel?	Dov’è la prossima cabina telefonica?
Heeft u telefoonkaarten?	Ha carte telefoniche?
Heeft u een telefoonboek?	Ha un elenco telefonico?
Kent u het landnummer van Oostenrijk?	Sa il prefisso per l’Austria?
Een ogenblik, ik zoek het op.	Un momento che guardo.
De lijn is steeds bezet.	La linea è sempre occupata.
Welk nummer heeft u gekozen?	Che numero ha fatto?
U moet eerst een nul kiezen!	Deve fare prima lo zero!

De moedertaal blijft altijd de belangrijkste taal

Onze moedertaal is de eerste taal die we leren. Dit gebeurt onbewust en we merken het niet. De meeste mensen hebben maar één moedertaal. Alle andere talen worden als vreemde talen geleerd. Natuurlijk zijn er ook mensen die met meerdere talen opgroeien. Zij spreken deze talen toch minder goed. Vaak worden de talen ook anders gebruikt. De ene taal wordt bijvoorbeeld op het werk gesproken. En de andere wordt thuis gebruikt. Hoe goed we een taal spreken hangt van verschillende factoren af. Als jonge kinderen leren ze meestal zeer goed. Onze taalcentrum is in deze levensjaren het meest effectief. Ook is het van groot belang hoe vaak we een taal spreken. Hoe meer we ze gebruiken, des te beter spreken we het uit. Onderzoekers zijn echter van mening dat we geen twee talen even goed kunnen leren. Eén taal blijft altijd de belangrijkste taal. Experimenten schijnen deze hypothese te kunnen bevestigen. Voor een onderzoek werden verschillende personen getest. Een deel van de testpersonen spraken twee talen vloeiend. Ze hadden Chinees als moedertaal en Engels als tweede taal De andere helft van de testpersonen spraken alleen Engels als moedertaal. Deze testpersonen moesten eenvoudige opdrachten in het Engels oplossen. Daarbij werden de activiteit van de hersenen gemeten. En het ging verschillen in de hersenen van de proefpersonen aantonen! Bij de meertaligen was één hersengebied bijzonder actief. De eentalige mensen vertoonden echter geen activiteit in dit gebied. Beide groepen hebben de taken even snel en goed opgelost. Toch hebben de Chinezen alles nog in hun moedertaal vertaald...