Nederlands » Bosnisch | 53 [drieënvijftig] | Winkels

53 [pedeset i tri] Trgovine

Wij zoeken een sportwinkel.	Mi tražimo prodavnicu sportske opreme.
Wij zoeken een slagerij.	Mi tražimo mesnicu.
Wij zoeken een apotheek.	Mi tražimo apoteku.
Wij willen namelijk een voetbal kopen.	Naime, želimo kupiti fudbalsku loptu.
Wij willen namelijk salami kopen.	Naime, želimo kupiti salamu.
Wij willen namelijk medicijnen kopen.	Naime, želimo kupiti lijekove.
Wij zoeken een sportwinkel om een voetbal te kopen.	Mi tražimo sportsku trgovinu da bismo kupili fudbalsku loptu.
Wij zoeken een slagerij om salami te kopen.	Mi tražimo mesnicu da bismo kupili salamu.
Wij zoeken een apotheek om medicijnen te kopen.	Mi tražimo apoteku da bismo kupili lijekove.
Ik zoek een juwelier.	Ja tražim zlatara.
Ik zoek een fotowinkel.	Ja tražim foto radnju.
Ik zoek een banketbakkerij.	Ja tražim slastičarnu.
Ik ben namelijk van plan een ring te kopen.	Naime, namjeravam kupiti prsten.
Ik ben namelijk van plan een filmpje te kopen.	Naime, namjeravam kupiti film.
Ik ben namelijk van plan een taart te kopen.	Naime, namjeravam kupiti tortu.
Ik zoek een juwelier om een ring te kopen.	Ja tražim zlatara da kupim prsten.
Ik zoek een fotowinkel om een filmpje te kopen.	Ja tražim foto radnju da kupim film.
Ik zoek een banketbakkerij om een taart te kopen.	Ja tražim slastičarnu da kupim tortu.

Herinnering heeft een taal nodig

De eerste schooldag herinneren de meeste mensen zich nog wel. Wat er daarvoor gebeurde, dat weten ze niet meer. Van onze eerste levensjaren kunnen we niet veel meer herinneren Wat is de reden hiervan? Waarom herinneren wij ons niet meer wat wij beleefd hebben toen we nog een baby waren? De oorzaak is te vinden in de ontwikkeling. De taal en het geheugen worden ongeveer tegen dezelfde tijd ontwikkeld. En om iets te kunnen herinneren moeten mensen de taal gebruiken. Dat betekent dat hij al woorden nodig heeft voor wat hij heeft meegemaakt. Wetenschappers hebben verscheidene proeven bij kinderen uitgevoerd. Daarbij hebben ze een interessante ontdekking opgedaan. Zodra kinderen leren praten, vergeten ze alles wat daarvoor gebeurde. Het begin van de taal is dus ook het begin van de herinneringen. In de eerste drie jaar van hun leven gaan de kinderen zeer veel leren. Ze beleven elke dag weer nieuwe dingen. Ook gaan ze op deze leeftijd veel belangrijke ervaringen opdoen. Desondanks gaat het allemaal weer verloren. Psychologen noemen dit fenomeen een infantiele amnesie. Alleen de dingen die ze kunnen aanwijzen blijven bij de kinderen. Persoonlijke ervaringen worden door het autobiografisch geheugen bewaard. Het functioneert als een dagboek. Alle belangrijke dingen in het leven worden daar opgeslagen. Zo gaat het autobiografische geheugen vorm aan onze identiteit geven. Zijn ontwikkeling hangt echter af door de moedertaal te leren. En alleen door onze taal kunnen we ons geheugen activeren. Alle dingen die we als baby geleerd hebben, zijn natuurlijk niet echt weg. Het wordt ergens in onze hersenen opgeslagen. Maar we kunnen het niet meer terughalen... - Is dat niet erg jammer?