ελληνικά » τουρκικά | 65 [εξήντα πέντε] | Άρνηση 2

65 [altmış beş] Olumsuz yanıt 2

Το δαχτυλίδι είναι ακριβό;	Yüzük pahalı mı?
Όχι, κοστίζει μόνο εκατό ευρώ.	Hayır, sadece 100 Avro.
Όμως έχω μόνο πενήντα.	Ama bende sadece elli var.
Είσαι ήδη έτοιμος / έτοιμη;	Hazır mısın?
Όχι ακόμα.	Hayır, henüz değil.
Αλλά σε πολύ λίγο θα είμαι (έτοιμος / έτοιμη).	Ama hemen hazır olurum.
Θα ήθελες και άλλη σούπα;	Daha çorba istermisin?
Όχι, δεν θέλω άλλη σούπα.	Hayır, istemem.
Αλλά ένα παγωτό.	Ama bir dondurma daha isterim.
Μένεις καιρό εδώ;	Uzun zamandır mı burada oturuyorsun?
Όχι, μόνο έναν μήνα.	Hayır, bir aydır.
Αλλά έχω ήδη πολλούς γνωστούς.	Ama şimdiden birçok insan tanıyorum.
Πας αύριο σπίτι;	Yarın eve gidecek misin?
Όχι, το σαββατοκύριακο.	Hayır, ancak hafta sonunda.
Αλλά την Κυριακή κιόλας θα επιστρέψω.	Ama daha Pazar günü döneceğim.
Έχει ενηλικιωθεί η κόρη σου;	Kızın yetişkin mi?
Όχι, είναι μόλις δεκαεπτά.	Hayır, daha on yedisinde.
Αλλά έχει ήδη φίλο.	Ama şimdiden erkek arkadaşı var.

Οι γενετικές μεταλλάξεις καθιστούν την ομιλία εφικτή

Από όλα τα ζωντανά πλάσματα στον κόσμο μόνο ο άνθρωπος μπορεί και μιλάει. Αυτό ξεχωρίζει τον άνθρωπο από τα ζώα και τα φυτά. Φυσικά, και τα ζώα και τα φυτά επικοινωνούν μεταξύ τους. Η γλώσσα τους όμως δεν είναι σύνθετη με συλλαβές. Πως όμως ο άνθρωπος μπορεί και μιλάει? Για την ομιλία χρειάζονται συγκεκριμένα οργανικά χαρακτηριστικά. Μόνο ο άνθρωπος έχει αυτές τις σωματικές ιδιότητες. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι τις έχει αναπτύξει ο ίδιος. Στην ιστορία της εξέλιξης, τίποτα δεν συμβαίνει χωρίς αιτία. Κάποια στιγμή ο άνθρωπος ξεκίνησε να μιλάει. Δεν γνωρίζουμε πότε ακριβώς έγινε αυτό. Σίγουρα όμως συνέβη κάτι, το οποίο έφερε την ομιλία στον άνθρωπο. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι για αυτό ευθύνεται μια γενετική μετάλλαξη. Οι ανθρωπολόγοι σύγκριναν το γενετικό υλικό διαφόρων πλασμάτων. Είναι γνωστό ότι ένα συγκεκριμένο γονίδιο επηρεάζει την ομιλία. Στους ανθρώπους, όπου το γονίδιο αυτό είναι ελαττωματικό, υπάρχουν προβλήματα στην ομιλία. Έχουν πρόβλημα στην έκφρασή τους και δεν καταλαβαίνουν τις λέξεις σωστά. Το γονίδιο αυτό ερευνήθηκε σε ανθρώπους, πιθήκους και ποντίκια. Στους ανθρώπους και στους χιμπατζήδες υπάρχει μεγάλη ομοιότητα. Διαπιστώνονται μόνο δύο μικρές διαφορές. Αυτές οι διαφορές όμως επιδρούν στον εγκέφαλο. Μαζί με άλλα γονίδια επηρεάζουν ορισμένες εγκεφαλικές δραστηριότητες. Έτσι ο άνθρωπος μπορεί να μιλήσει και ο πίθηκος δεν μπορεί. Παρόλα αυτά, το μυστήριο της ανθρώπινης γλώσσας παραμένει άλυτο. Διότι η γονιδιακή μετάλλαξη από μόνη της δεν αρκεί για να μπορεί κανείς να μιλήσει. Οι επιστήμονες εμφύτευσαν αυτό το ανθρώπινο γονίδιο σε ποντίκια. Αυτό δεν τα έκανε να μιλήσουν... Οι ήχοι τους όμως ακούγονταν διαφορετικοί!