ελληνικά » ινδονησιακά | 53 [πενήντα τρία] | Μαγαζιά

53 [lima puluh tiga] Toko

Ψάχνουμε για μαγαζί με αθλητικά είδη.	Kami mencari sebuah toko peralatan olahraga.
Ψάχνουμε για κρεοπωλείο.	Kami mencari sebuah toko daging.
Ψάχνουμε για φαρμακείο.	Kami mencari sebuah apotik.
Επειδή θέλουμε να αγοράσουμε μία μπάλα ποδοσφαίρου.	Kami ingin membeli sebuah bola sepak.
Επειδή θέλουμε να αγοράσουμε σαλάμι.	Kami ingin membeli salami.
Επειδή θέλουμε να αγοράσουμε φάρμακα.	Kami ingin membeli obat-obatan.
Ψάχνουμε για μαγαζί με αθλητικά είδη για να αγοράσουμε μία μπάλα ποδοσφαίρου.	Kami mencari toko peralatan olahraga untuk membeli bola sepak.
Ψάχνουμε για κρεοπωλείο για να αγοράσουμε σαλάμι.	Kami mencari toko daging untuk membeli salami.
Ψάχνουμε για φαρμακείο για να αγοράσουμε φάρμακα.	Kami mencari apotik untuk membeli obat-obatan.
Ψάχνω για κοσμηματοπωλείο.	Saya mencari toko perhiasan.
Ψάχνω για φωτογραφείο.	Saya mencari toko peralatan foto.
Ψάχνω για ζαχαροπλαστείο.	Saya mencari sebuah toko kue.
Επειδή σκοπεύω να αγοράσω ένα δαχτυλίδι.	Saya berencana membeli sebuah cincin.
Επειδή σκοπεύω να αγοράσω ένα φιλμ.	Saya berencana membeli sebuah film.
Επειδή σκοπεύω να αγοράσω μία τούρτα.	Saya berencana membeli kue tar.
Ψάχνω για κοσμηματοπωλείο για να αγοράσω ένα δαχτυλίδι.	Saya mencari sebuah toko perhiasan untuk membeli sebuah cincin.
Ψάχνω για φωτογραφείο για να αγοράσω ένα φιλμ.	Saya mencari sebuah toko peralatan foto untuk membeli sebuah film.
Ψάχνω για ζαχαροπλαστείο για να αγοράσω μία τούρτα.	Saya mencari sebuah toko kue untuk membeli kue tar.

Η μνήμη χρειάζεται την γλώσσα

Οι περισσότεροι άνθρωποι θυμούνται την πρώτη μέρα στο σχολείο. Δεν θυμούνται όμως γεγονότα που έγιναν πριν από αυτό. Δεν έχουμε σχεδούν καθόλου αναμνήσεις από τα πρώτα χρόνια της ζωής μας. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Γιατί δεν θυμόμαστε αυτά που ζήσαμε ως μωρά; Η αιτία βρίσκεται στην ανάπτυξή μας. Ο λόγος και η μνήμη αναπτύσσονται σχεδόν ταυτόχρονα. Και ο άνθρωπος χρειάζεται την γλώσσα για να είναι σε θέση να θυμηθεί κάτι. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει ήδη να γνωρίζει λέξεις για αυτό που βιώνει. Οι επιστήμονες έκαναν διάφορα τεστ με παιδιά. Και έκαναν μια ενδιαφέρουσα ανακάλυψη. Την στιγμή που τα παιδιά θα μάθουν να μιλάνε, αυτά που έγιναν πιο πριν σβήνουν από την μνήμη τους. Έτσι λοιπόν εκεί που ξεκινάει ο λόγος ξεκινάει και η μνήμη. Τα τρία πρώτα χρόνια της ζωής τους τα παιδιά μαθαίνουν πολλά. Βιώνουν κάθε μέρα καινούργια πράγματα. Επίσης αποκτούν πολλές σημαντικές εμπειρίες σε αυτήν την ηλικία. Ωστόσο όλα αυτά χάνονται. Οι ψυχολόγοι ονομάζουν αυτό το φαινόμενο βρεφική αμνησία. Τα μόνα πράγματα που μένουν, είναι αυτά που μπορούν να κατανομαστούν από τα παιδιά. Τα προσωπικά βιώματα αποθηκεύονται στην αυτοβιογραφική μνήμη. Αυτή λειτουργεί σαν ημερολόγιο. Καταγράφει ότι είναι σημαντικό για την ζωή μας. Έτσι η αυτοβιογραφική μνήμη διαμορφώνει την ταυτότητά μας. Η ανάπτυξή της όμως εξαρτάται από την μάθηση της μητρικής γλώσσας. Και μόνο μέσω της γλώσσας μας μπορούμε να ενεργοποιήσουμε την μνήμη μας. Φυσικά τα βιώματα της βρεφικής μας ηλικίας δεν εξαφανίζονται στα αλήθεια. Παραμένουν αποθηκευμένα κάπου στον εγκέφαλό μας. Δεν μπορούμε όμως να τα εμφανίσουμε ... -πραγματικά κρίμα, έτσι δεν είναι;