ελληνικά » καταλανική | 91 [ενενήντα ένα] | Δευτερεύουσες προτάσεις με ότι 1

91 [noranta-u] Subordinades amb que 1

Ο καιρός ίσως βελτιωθεί αύριο.	El temps probablement serà millor demà.
Πώς το ξέρετε αυτό;	Com ho sap?
Ελπίζω ότι θα βελτιωθεί.	Espero que serà millor.
Σίγουρα θα έρθει.	Segur que vindrà (ell).
Είναι σίγουρο;	És segur?
Ξέρω ότι θα έρθει.	Sé que vindrà.
Σίγουρα θα τηλεφωνήσει.	Segur que trucarà.
Αλήθεια;	De debò?
Πιστεύω ότι θα τηλεφωνήσει.	Crec que trucarà.
Το κρασί είναι σίγουρα παλιό.	El vi probablement és vell.
Το ξέρετε σίγουρα αυτό;	N’està segur?
Υποθέτω ότι είναι παλιό.	Suposo que és vell.
Το αφεντικό μας έχει ωραία εμφάνιση.	El nostre cap és ben plantat.
Βρίσκετε;	Vol dir?
Βρίσκω μάλιστα ότι είναι πολύ ωραίος.	Fins i tot em sembla molt guapo.
Το αφεντικό έχει σίγουρα φίλη.	El cap segur que té una xicota.
Αλήθεια το πιστεύετε;	Ho creu de debò?
Είναι πολύ πιθανό ότι έχει φίλη.	És ben possible que tingui una xicota.

Πως μαθαίνει το μυαλό γραμματική;

Στην βρεφική ηλικία, αρχίζουμε να μαθαίνουμε την μητρική μας γλώσσα. Αυτό γίνεται εντελώς αυτόματα. Δεν το αντιλαμβανόμαστε. Κατά την εκμάθηση ο εγκέφαλός μας αναγκάζεται να είναι πολύ παραγωγικός. Όταν, για παράδειγμα, μαθαίνουμε γραμματική, έχει πολλή δουλειά να κάνει. Κάθε μέρα ακούει καινούργια πράγματα. Λαμβάνει μόνιμα νέα ερεθίσματα. Αλλά ο εγκέφαλος δεν μπορεί να επεξεργάζεται το κάθε ερέθισμα ξεχωριστά. Πρέπει να τα διαχειρίζεται με οικονομία. Γι΄αυτό προσανατολίζεται σε ότι συμβαίνει τακτικά. Ο εγκέφαλος καταγράφει πράγματα που ακούει συχνά. Καταλαβαίνει πόσο συχνά συμβαίνει ένα συγκεκριμένο πράγμα. Από αυτά τα παραδείγματα φτιάχνει συνθέτει μετά έναν κανόνα γραμματικής. Τα παιδιά ξέρουν αν μια πρόταση είναι σωστή ή λάθος. Δεν ξέρουν όμως γιατί αυτό είναι έτσι. Ο εγκέφαλός τους γνωρίζει τους κανόνες, χωρίς να τους έχει μάθει πρώτα. Οι ενήλικες μαθαίνουν γλώσσες διαφορετικά. Γνωρίζουν ήδη τις δομές της μητρικής τους γλώσσας. Αυτές είναι τα θεμέλια για τους νέους γραμματικούς κανόνες. Για να μάθουν, όμως, οι ενήλικες χρειάζονται μαθήματα. Όταν μαθαίνουμε γραμματική, ο εγκέφαλος έχει να κάνει με ένα σταθερό σύστημα. Αυτό φαίνεται, για παράδειγμα, στα ουσιαστικά και στα ρήματα. Αποθηκεύονται σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου. Όταν τα επεξεργαζόμαστε, ενεργοποιούνται διάφορα τμήματα του μυαλού. Επίσης, οι απλοί κανόνες μαθαίνονται με διαφορετικό τρόπο από ότι οι σύνθετοι. Στους σύνθετους κανόνες δουλεύουν περισσότερα τμήματα του εγκεφάλου ταυτόχρονα. Το πώς ακριβώς μαθαίνει γραμματική ο εγκέφαλος, δεν έχει ακόμα ερευνηθεί. Ξέρουμε όμως, ότι θεωρητικά μπορεί να μάθει κάθε είδους γραμματικής...