ελληνικά » βοσνιακά | 73 [εβδομήντα τρία] | επιτρέπεται να κάνω κάτι

73 [sedamdeset i tri] nešto smjeti

Επιτρέπεται κιόλας να οδηγείς αυτοκίνητο;	Smiješ li već voziti auto?
Επιτρέπεται κιόλας να πίνεις αλκοόλ;	Smiješ li već piti alkohol?
Επιτρέπεται κιόλας να ταξιδεύεις μόνος στο εξωτερικό;	Smiješ li već sam putovati u inostranstvo?
επιτρέπεται / μπορώ	smjeti
Μπορούμε να καπνίσουμε εδώ;	Smijemo li ovdje pušiti?
Επιτρέπεται το κάπνισμα εδώ;	Smije li se ovdje pušiti?
Μπορεί κανείς να πληρώσει με πιστωτική κάρτα;	Smije li se platiti kreditnom karticom?
Μπορεί κανείς να πληρώσει με επιταγή;	Smije li se platiti čekom?
Μόνο μετρητά μπορεί να πληρώσει κανείς;	Smije li se platiti samo gotovinom?
Μπορώ να κάνω ένα τηλεφώνημα;	Smijem li telefonirati?
Μπορώ να ρωτήσω κάτι;	Smijem li nešto pitati?
Μπορώ να πω κάτι;	Smijem li nešto reći?
Δεν επιτρέπεται να κοιμηθεί στο πάρκο.	On ne smije spavati u parku.
Δεν επιτρέπεται να κοιμηθεί στο αυτοκίνητο.	On ne smije spavati u autu.
Δεν επιτρέπεται να κοιμηθεί στον σταθμό του τρένου.	On ne smije spavati na željezničkoj stanici.
Μπορούμε να καθίσουμε;	Smijemo li sjesti?
Μπορούμε να έχουμε το μενού;	Smijemo li dobiti jelovnik?
Μπορούμε να πληρώσουμε χωριστά;	Možemo li platiti odvojeno?

Μητρική γλώσσα=συναισθηματική, ξένη γλώσσα=λογική;

Όταν μαθαίνουμε ξένες γλώσσες, ενεργοποιούμε το μυαλό μας. Μέσω της μάθησης, αλλάζει η σκέψη μας. Γινόμαστε πιο δημιουργικοί και ευέλικτοι. Επίσης, οι πολύγλωσσοι μπορούν να σκέφτονται σύνθετα με μεγαλύτερη ευκολία. Κατά την μάθηση εξασκείται η μνήμη. Όσο περισσότερο μαθαίνουμε, τόσο καλύτερα λειτουργεί. Όποιος ξέρει πολλές γλώσσες, μαθαίνει πιο γρήγορα και άλλα πράγματα. Μπορεί να επικεντρώσει την σκέψη του σε ένα θέμα για περισσότερη ώρα. Για αυτό και βρίσκει λύσεις στα προβλήματα πιο γρήγορα. Οι πολύγλωσσοι είναι επίσης πιο αποφασιστικοί. Αλλά και ο τρόπος που αποφασίζουν, εξαρτάται επίσης από τις γλώσσες. Η γλώσσα, στην οποία σκεπτόμαστε, επηρεάζει τις αποφάσεις μας. Στα πλαίσια μιας έρευνας, οι ψυχολόγοι εξέτασαν διάφορους ανθρώπους . Όλοι οι εξεταζόμενοι ήταν δίγλωσσοι. Εκτός από τη μητρική τους γλώσσα, μιλούσαν άλλη μια γλώσσα. Οι συμμετέχοντες έπρεπε να απαντήσουν σε μια ερώτηση. Η ερώτηση αφορούσε τη λύση σε ένα πρόβλημα. Τα άτομα έπρεπε να επιλέξουν μέσα από δύο επιλογές. Η μία από τις δύο επιλογές ήταν πολύ πιο ριψοκίνδυνη από την άλλη. Οι εξεταζόμενοι έπρεπε να δώσουν την απάντηση και στις δύο γλώσσες. Όταν όμως άλλαζαν γλώσσα, άλλαζαν και οι απαντήσεις! Όταν μιλούσαν την μητρική τους γλώσσα, οι συμμετέχοντες επέλεγαν το ρίσκο. Στην ξένη γλώσσα, όμως, επέλεγαν την ασφαλή επιλογή. Μετά από αυτό το πείραμα, οι συμμετέχοντες έπρεπε να βάλουν στοιχήματα. Και εδώ φάνηκε μια ξεκάθαρη διαφορά. Όταν χρησιμοποιούσαν την ξένη γλώσσα, ήταν πιο λογικοί. Οι ερευνητές θεωρούν ότι στις ξένες γλώσσες είμαστε πιο συγκεντρωμένοι. Και έτσι δεν αποφασίζουμε με το συναίσθημα, αλλά με την λογική...