Babas kan grammatikareëls leer

Kinders word baie vinnig groot. En hulle leer ook baie vinnig! Dit moet nog nagevors word hoe kinders leer. Die leerproses is outomaties. Kinders merk nie eens op dat hulle leer nie. Tog leer hulle elke dag meer. Dit blyk ook uit hul taal. Babas kan die eerste paar maande net huil. Na ’n paar maande kan hulle kort woorde sê. Die woorde word dan sinne. Later praat die kinders hul moedertaal. Ongelukkig werk dit nie met volwassenes so nie. Hulle het boeke of ander materiaal nodig om te leer. Net so kan hulle byvoorbeeld grammatikareëls leer. Babas leer egter reeds op vier maande grammatika! Navorsers het Duitse babas vreemde grammatikareëls geleer. Om dit te doen, is Italiaanse sinne vir hulle voorgespeel. Dié sinne het sekere sintaktiese strukture bevat. Die babas het vir sowat 15 minute na die korrekte sinne geluister. Agterna is die sinne weer vir die babas gespeel. Maar dié keer was van die sinne verkeerd. Terwyl die babas na die sinne geluister het, is hul breingolwe gemeet. So kon navorsers vasstel hoe die brein op sinne reageer. En die babas het met die sinne verskillende vlakke van aktiwiteit gehad! Hoewel hulle dit pas geleer het, het hulle die foute opgemerk. Natuurlik verstaan babas nie hoekom van die sinne verkeerd is nie. Hulle oriënteer hulself slegs volgens die fonetiese patrone. Maar dis genoeg om ’n taal te leer – altans vir babas…