Afrikaans » Armeens | 81 [een en tagtig] | Verlede tyd 1

81 [ութանասունմեկ] անցյալ 1

81 [ut’anasunmek] ants’yal 1

skryf	գրել; grel
Hy het ’n brief geskryf.	Նա նամակ գրեց: Na namak grets’
En sy het ’n kaartjie geskryf.	Եվ նա բացիկ գրեց: Yev na bats’ik grets’
lees	կարդալ; kardal
Hy het ’n tydskrif gelees.	Նա կարդում էր ամսագիրը: Na kardum er amsagiry
En sy het ’n boek gelees.	Եվ նա կարդում էր մի գիրք: Yev na kardum er mi girk’
neem / vat	վերցնել; verts’nel
Hy het ’n sigaret geneem.	Նա մի սիգարետ վերցրեց: Na mi sigaret verts’rets’
Sy het ’n stuk sjokolade geneem.	Նա մի կտոր շոկոլադ վերցրեց: Na mi ktor shokolad verts’rets’
Hy was ontrou, maar sy was getrou.	Նա անհավատարիմ էր եղել, իսկ նա հավատարիմ: Na anhavatarim er yeghel, isk na havatarim
Hy was lui, maar sy was fluks.	Նա ծույլ էր եղել, իսկ նա ջանասեր էր: Na tsuyl er yeghel, isk na janaser er
Hy was arm, maar sy was ryk.	Նա աղքատ էր, իսկ նա հարուստ: Na aghk’at er, isk na harust
Hy het geen geld nie, net skuld.	Նա փող չուներ, այլ պարտքեր: Na p’vogh ch’uner, ayl partk’yer
Hy het geen geluk nie, net slegte geluk.	Նա հաջողություն չուներ, այլ ձախորդություն: Na hajoghut’yun ch’uner, ayl dzakhordut’yun
Hy het geen sukses nie, net terugslae.	Նա չուներ հաջողություն, այլ անհաջողություն: Na ch’uner hajoghut’yun, ayl anhajoghut’yun
Hy was nie tevrede nie, maar ontevrede.	Նա գոհ չէր, այլ դժգոհ: Na goh ch’er, ayl dzhgoh
Hy was nie gelukkig nie, maar ongelukkig.	Նա երջանիկ չէր, այլ դժբախտ: Na yerjanik ch’er, ayl dzhbakht
Hy was nie aangenaam nie, maar onaangenaam.	Նա համակրելի չէր, այլ հակակրելի: Na hamakreli ch’er, ayl hakakreli

Die geskiedenis van taalkunde

Tale het mense nog altyd gefassineer. Daarom het taalkunde ’n baie lang geskiedenis. Taalkunde is ’n sistematiese ondersoek van taal. Mense het duisende jare gelede al oor taal nagedink. So het verskillende kulture verskillende stelsels ontwikkel. Gevolglik het daar verskillende beskrywings van taal ontstaan. Die hedendaagse taalkunde is meer op ou teorieë as enigiets anders gegrond. Veral in Griekeland het baie tradisies tot stand gekom. Die oudste bekende werk oor tale kom egter uit Indië. Dis 3 000 jaar gelede deur die grammatikus Sakatajana geskryf. In antieke tye het filosowe soos Plato hulle met tale besig gehou. Later het Romeinse skrywers hul teorieë verder ontwikkel. In die agtste eeu het die Arabiere ook hul eie tradisies ontwikkel. Hul werk het toe reeds noukeurige beskrywings van die Arabiese taal bevat. In die moderne tyd wou mense veral navors waar taal vandaan kom. Geleerdes het veral in die geskiedenis van taal belanggestel. In die 18de eeu het mense tale met mekaar begin vergelyk. Hulle wou verstaan hoe tale ontwikkel. Later het hulle op tale as ’n stelsel gekonsentreer. Die fokuspunt was die vraag hoe tale werk. Deesdae is daar ’n groot aantal denkrigtings in taalkunde. Sedert die 50’s het baie nuwe dissiplines ontwikkel. Hulle is deels sterk deur ander wetenskappe beïnvloed. Voorbeelde is psigolinguistiek en interkulturele kommunikasie. Die nuutste rigtings in taalwetenskap is uiters gespesialiseerd. Een voorbeeld is feministiese taalkunde. Die geskiedenis van taalkunde loop dus verder… Solank daar tale is, sal mense daaroor nadink!