Kto chce mówić, musi pisać!

Nauka języka obcego nie jest zawsze łatwa. Szczególnie mówienie uczniowie uważają początkowo często za trudne. Wielu nie może się odważyć mówić zdań w nowym języku. Za bardzo się obawiają zrobienia błędu. Dla tych uczniów pisanie mogłoby być rozwiązaniem. Ponieważ kto chce dobrze nauczyć się mówić, powinien możliwie dużo pisać! Pisanie pomaga nam przyzwyczaić się do nowego języka. Jest to spowodowane kilkoma powodami. Pisanie funkcjonuje inaczej niż mówienie. Jest to proces o wiele bardziej skomplikowany. Przy pisaniu zastanawiamy się dłużej, jakie słowa wybrać. Przez to nasz mózg pracuje intensywniej z nowym językiem. Przy pisaniu jesteśmy też o wiele bardziej odprężeni. Nie ma tu nikogo, kto czeka na odpowiedź. W ten sposób powoli odrzucamy strach przed językiem obcym. Poza tym pisanie pobudza kreatywność. Czujemy się swobodnie, bawiąc się nowym językiem. Pisanie daje nam też więcej czasu niż mówienie. A to działa korzystnie na pamięć! Największą zaletą pisania jest jednak zdystansowana forma. Oznacza to, że możemy przyjrzeć się dokładnie efektowi. Widzimy wszystko przejrzyście. Dzięki temu sami możemy poprawić błędy i uczyć się przy tym. Co się pisze w nowym języku, jest z reguły nieważne. Ważne jest, by formułować pisemne zdania regularnie. Kto chce to poćwiczyć, może sobie znaleźć korespondencyjnych przyjaciół z zagranicy. Póżniej kiedyś można się z nimi spotkać osobiście. Zobaczycie sami: mówienie będzie teraz o wiele prostsze!

Szlifuj znajomość języka w wolnym czasie, podróży i pracy!

Język duński jest językiem ojczystym ok. 5 milionów ludzi. Należy do północnogermańskiej grupy językowej. Oznacza to, że jest spokrewniony ze szwedzkim i norweskim. Słownictwo tych trzech języków jest niemalże identyczne. Kto zna jeden z nich, zrozumie też pozostałe. Dlatego też niektórzy wątpią w to, że języki skandynawskie są różne. Mogłyby być tylko regionalnymi odmianami jednego języka. Sam duński ma też wiele różnych dialektów.

Jednak są one coraz częściej wypierane przez język standardowy. Za to powstają nowe dialekty szczególnie w miejskich obszarach Danii. Nazywane są socjolektami. Przy socjolektach wymowa zdradza wiek i status społeczny osoby mówiącej. Ten fenomen jest typowy dla języka duńskiego. W innych językach nie jest to tak bardzo widoczne. Ale to sprawia, że duński jest szczególnie fascynujący…