Türkçe » Fince | 65 [altmış beş] | Olumsuz yanıt 2

65 [kuusikymmentäviisi] Kieltomuoto 2

Yüzük pahalı mı?	Onko tämä sormus kallis?
Hayır, sadece 100 Avro.	Ei, se maksaa vain sata euroa.
Ama bende sadece elli var.	Mutta minulla on vain viisikymmentä.
Hazır mısın?	Oletko jo valmis?
Hayır, henüz değil.	Ei, en vielä.
Ama hemen hazır olurum.	Mutta olen kohta valmis.
Daha çorba istermisin?	Haluaisitko vielä keittoa?
Hayır, istemem.	Ei, en halua enää.
Ama bir dondurma daha isterim.	Mutta haluaisin vielä jäätelön.
Uzun zamandır mı burada oturuyorsun?	Oletko asunut kauan täällä?
Hayır, bir aydır.	En, vasta kuukauden.
Ama şimdiden birçok insan tanıyorum.	Mutta tunnen jo paljon ihmisiä.
Yarın eve gidecek misin?	Lähdetkö huomenna kotiin?
Hayır, ancak hafta sonunda.	En, vasta viikonloppuna.
Ama daha Pazar günü döneceğim.	Mutta tulen jo sunnuntaina takaisin.
Kızın yetişkin mi?	Onko tyttäresi jo aikuinen?
Hayır, daha on yedisinde.	Ei, hän on vasta seitsemäntoista.
Ama şimdiden erkek arkadaşı var.	Mutta hänellä on jo poikaystävä.

Genetik mutasyon konuşmayı mümkün kılar

Dünyada tüm canlı varlıklar arasında sadece insan konuşabilmektedir. Bu da hayvan ve bitkilerden farklı olduklarını gösterir. Elbette hayvanlar ve bitkiler de kendi aralarında iletişim kurmaktadırlar. Ama karmaşık bir hece diline sahip değillerdir. Peki, insan neden konuşabiliyor? Konuşabilmek için belirli organik özelliklere ihtiyaç duyulur. Bu tür özellikler sadece insanlarda vardır. Ama bu özelliği geliştirmiş olması açık ve net ortada değildir. Evrim tarihinde hiçbir şey nedensiz gerçekleşmemiştir. İnsanlar herhangi bir zaman sonra konuşmaya başlamışlardır. Bunun tam olarak ne zaman olduğu daha bilinmemektedir. Öyle bir şey olmuş olmalı ki, insanlığa dili vermiş olmalı. Araştırmacıların tahmini buna bir genetik mutasyon sebep olmasıdır. Antropologlar değişik canlı varlıkların genomlarını incelediler. Burada belirli bir genin dili etkilediği bilinmektedir. Bu genin zarar görmüş olan insanlarda, dil ile sorunlar görülmektedir. Bu insanlar kendilerini iyi ifade edememekle birlikte kelimeleri de daha zor anlarlar. Tam bu gen insanlarda, maymunlarda ve farelerde araştırıldı. İnsanlarda ve şempanzelerde benzerlikler görülmüştür. Sadece iki ufak farklılık kendini belli etmiştir. Bu farklılıklar da ama kendilerini beyinlerinde göstermektedirler. Başka genlerle birlikte belirli beyin aktivitelerini etkilemektedirler. Bundan dolayı insanlar konuşabilmektedir, ama maymunlar konuşamamaktadırlar. İnsan dilinin bulmacası bunun sayesinde yine de çözülmüş değildir. Çünkü sadece bir gen mutasyonu konuşabilmek için yeterli değildir. Araştırmacılar böylece insanın gen şeklini farelere aşıladılar. Bundan dolayı konuşamıyorlardı… Çıkardıkları seslerin ama tonu farklıydı!