polski » fiński | 91 [dziewięćdziesiąt jeden] | Zdania podrzędne z że 1

91 [yhdeksänkymmentäyksi] Sivulauseita että-sanalla 1

Może jutro pogoda będzie lepsza.	Sää paranee ehkä huomenna.
Skąd pan / pani to wie?	Mistä tiedätte sen?
Mam nadzieję, że będzie lepsza.	Toivon, että se paranee.
On przyjdzie na pewno.	Hän tulee varmasti.
Czy to jest pewne?	Onko se varmaa?
Wiem, że on przyjdzie.	Tiedän, että hän tulee.
On na pewno zadzwoni.	Hän soittaa varmasti.
Naprawdę?	Oikeasti?
Sądzę, że on zadzwoni.	Luulen, että hän soittaa.
To wino jest z pewnością stare.	Viini on varmasti vanhaa.
Wie pan / pani to na pewno?	Tiedättekö sen tarkkaan?
Przypuszczam, że ono jest stare.	Oletan, että se on vanhaa.
Nasz szef dobrze wygląda.	Pomomme näyttää komealta.
Tak pan / pani uważa?	Oletteko sitä mieltä?
Uważam, że on wygląda nawet bardzo dobrze.	Olen sitä mieltä, että hän näyttää jopa todella komealta.
Szef na pewno ma dziewczynę.	Pomolla on varmasti tyttöystävä.
Tak pan / pani naprawdę uważa?	Uskotteko todella niin?
To całkiem możliwe, że ma dziewczynę.	Se on hyvin mahdollista, että hänellä on tyttöystävä.

Jak mózg uczy się gramatyki?

Naukę naszego języka ojczystego rozpoczęliśmy jako niemowlęta. Dzieje się to całkiem automatycznie. Nie zauważamy tego. Nasz mózg podczas nauki musi jednak wykonać ogromną pracę. Kiedy uczymy się na przykład gramatyki, ma bardzo dużo pracy. Każdego dnia słyszy nowe rzeczy. Dostaje ciągle nowe impulsy. Mózg nie potrafi jednak przetworzyć każdego impulsu pojedynczo. Musi działać ekonomicznie. Dlatego jest zorientowany na regularność. Mózg zauważa to, co często słyszy. Zapisuje, jak często występuje określona rzecz. Z takich przykładów tworzy później gramatyczną regułę. Dzieci wiedzą, czy zdanie jest prawidłowe czy błędne. Nie wiedzą natomiast, dlaczego tak jest. Ich mózg zna reguły, nie ucząc się ich. Dorośli uczą się języków inaczej. Znają już struktury swojego języka ojczystego. Tworzą one podstawę dla nowych reguł gramatycznych. Żeby się uczyć, dorośli potrzebują jednak lekcji. Kiedy mózg uczy się gramatyki, ma stały system. Jest to widoczne na przykład w rzeczownikach i czasownikach. Są zapisywane w różnych obszarach mózgu. Podczas ich przetwarzania aktywne są różne regiony. Prostych reguł inaczej też się uczy niż reguł złożonych. Przy regułach złożonych kilka obszarów mózgu współpracuje ze sobą. Jak dokładnie mózg uczy się gramatyki, nie jest jeszcze zbadane. Wiadomo jednak, że teoretycznie może nauczyć się każdej gramatyki…