polski » fiński | 18 [osiemnaście] | Sprzątanie domu

18 [kahdeksantoista] Talon siivous

Dzisiaj jest sobota.	Tänään on lauantai.
Dzisiaj mamy czas.	Tänään meillä on aikaa.
Dzisiaj sprzątamy mieszkanie.	Tänään me siivoamme asunnon.
(Ja) Sprzątam łazienkę.	Minä pesen kylpyhuoneen.
Mój mąż myje samochód.	Minun mieheni pesee auton.
Dzieci czyszczą rowery.	Lapset pesevät polkupyörät.
Babcia podlewa kwiaty.	Mummi kastelee kukat.
Dzieci sprzątają pokój dziecięcy.	Lapset siivoavat lastenhuoneen.
Mój mąż robi porządek na swoim biurku.	Minun mieheni siivoaa hänen kirjoituspöytänsä.
(Ja) Wkładam pranie do pralki.	Minä laitan pyykin pyykkikoneeseen.
(Ja) Wieszam pranie.	Minä ripustan pyykit.
(Ja) Prasuję pranie.	Minä silitän pyykit.
Okna są brudne.	Ikkunat ovat likaiset.
Podłoga jest brudna.	Lattia on likainen.
Naczynia są brudne.	Astiat ovat likaisia.
Kto umyje okna?	Kuka pesee ikkunat?
Kto odkurzy?	Kuka imuroi?
Kto pozmywa naczynia?	Kuka tiskaa astiat?

Język matczyny? Język ojczysty!

Od kogo uczyłeś się jako dziecko swojego języka? Na pewno odpowiesz: od mamy! Tak myśli większość ludzi na świecie. Pojęcie języka matczynego istnieje prawie we wszystkich krajach. Znają je zarówno Anglicy, jak i Chińczycy. Może dlatego, że matki spędzają więcej czasu z dziećmi. Nowe badania dochodzą jednak do innych wniosków. Pokazują, że nasz język to język naszych ojców. Naukowcy badali genom i języki narodów mieszanych. W tych krajach rodzice pochodzili z różnych kultur. Narody te powstały przed tysiącami lat. Przyczyną tego były duże ruchy migracyjne. Zespół cech dziedzicznych tych narodów został poddany analizie genetycznej. Następnie został porównany z językiem narodu. Większość narodów mówi językiem swoich męskich przodków. Oznacza to, że językiem kraju jest ten, który należy do chromosomu Y. Mężczyźni zabrali zatem swój język do obcych krajów. A tam kobiety przejęły nowy język mężczyzn. Ale również dzisiaj ojcowie mają jeszcze duży wpływ na nasz język. Małe dzieci przy uczeniu zorientowane są bowiem na język swoich ojców. Ojcowie rozmawiają o wiele mniej ze swoimi dziećmi. Męska składnia jest też prostsza od żeńskiej. Przez to język ojców jest bardziej odpowiedni dla dziecka. Nie przeciąża ich i jest łatwiejszy do nauki. Dlatego w mówieniu dzieci chętniej naśladują ojców niż mamy. Później jednak język dziecka kształtuje słownictwo matki. W ten sposób na nasz język ma wpływ zarówno mama, jak i tata. Musiałby się więc nazywać językiem rodzicielskim!