nynorsk » finsk | 85 [åttifem] | Spørsmål – fortid 1

85 [kahdeksankymmentäviisi] Kysymyksiä – menneisyysmuoto 1

Kor mykje har du drukke?	Kuinka paljon te olette juoneet?
Kor mykje har du jobba?	Kuinka paljon te olette tehneet töitä?
Kor mykje skreiv du?	Kuinka paljon te olette kirjoittaneet?
Korleis har du sove?	Kuinka te olette nukkuneet?
Korleis greidde du prøva?	Kuinka te olette läpäisseet testin?
Korleis fann du vegen?	Kuinka te olette löytäneet tien?
Kven prata du med?	Kenen kanssa te olette puhuneet?
Kven gjorde du avtale med?	Kenen kanssa te olette sopineet tapaamisen?
Kven feira du bursdagen med?	Kenen kanssa te olette juhlineet syntymäpäivää?
Kvar har du vore?	Missä te olette olleet?
Kvar har du budd?	Missä te olette asuneet?
Kvar har du arbeidd?	Missä te olette työskennelleet?
Kva har du tilrådd?	Mitä te olette suositelleet?
Kva har du ete?	Mitä te olette syöneet?
Kva fekk du vite?	Mitä te saitte tietää?
Kor fort køyrde du?	Kuinka nopeasti te olette ajaneet?
Kor lenge har du floge?	Kuinka kauan te olette lentäneet?
Kor høgt har du hoppa?	Kuinka korkealle te olette hypänneet?

Store bokstavar, store kjensler

I reklame er det mange bilete. Bilete vekkjer interessa vår spesielt. Vi ser på dei lengre og meir konsentrert enn på bokstavar. Difor hugsar vi reklamar med bilete betre. Og bilete kan vekkje sterke kjensler. Hjernen kjenner att bilete særs snøgt. Han veit med ein gong kva han ser på biletet. Bokstavar fungerer annleis enn bilete. Dei er abstrakte teikn. Difor reagerer hjernen vår saktare på bokstavar. Han må fyrst forstå kva ordet tyder. Du kan seie at teikna må omsetjast av språksenteret i hjernen. Men du kan uttrykkje kjensler med bokstavar òg. Teksten må berre vere veldig stor. Studiar viser at store bokstavar har stor verknad. Store bokstavar er ikkje berre lettare å sjå enn små. Dei gjev òg sterkare emosjonelle reaksjonar. Det gjeld både for positive og negative kjensler. Storleiken på ting har alltid vore viktig for menneska. Menneske må reagere fort på farar. Og noko er stort, er det vanlegvis ganske nært! Så det er forståeleg at store bilete gjev sterke reaksjonar. Det er ikkje så klart kvifor vi reagerer på store bokstavar. Bokstavar er eigentleg ikkje eit signal til hjernen. Likevel viser han større aktivitet når han ser større bokstavar. Dette resultatet er særs interessant for forskarar. Det viser kor viktige bokstavane har vorte for oss. På ein eller annan måte har hjernen lært å reagere på skrift...