nynorsk » finsk | 79 [syttini] | Adjektiv 2

79 [seitsemänkymmentäyhdeksän] Adjektiiveja 2

Eg har ein blå kjole på meg.	Minulla on sininen mekko päälläni.
Eg har ein raud kjole på meg.	Minulla on punainen mekko päälläni.
Eg har ein grøn kjole på meg.	Minulla on vihreä mekko päälläni.
Eg kjøper ei svart veske.	Minä ostan mustan laukun.
Eg kjøper ei brun veske.	Minä ostan ruskean laukun.
Eg kjøper ei kvit veske.	Minä ostan valkoisen laukun.
Eg treng ein ny bil.	Minä tarvitsen uuden auton.
Eg treng ein rask bil.	Minä tarvitsen nopean auton.
Eg treng ein komfortabel bil.	Minä tarvitsen mukavan auton.
Der oppe bur det ei gamal dame.	Tuolla ylhäällä asuu vanha nainen.
Der oppe bur det ei tjukk dame.	Tuolla ylhäällä asuu lihava nainen.
Der nede bur det ei nysgjerrig dame.	Tuolla alhaalla asuu utelias nainen.
Gjestane våre var hyggelege folk.	Vieraamme olivat mukavaa väkeä.
Gjestane våre var høflege folk.	Vieraamme olivat kohteliasta väkeä.
Gjestane våre var interessante folk.	Vieraamme olivat kiinnostavaa väkeä.
Eg har snille born.	Minulla on kilttejä lapsia.
Men naboane har frekke born.	Mutta naapureilla on nenäkkäitä lapsia.
Er borna dine lydige?	Ovatko teidän lapsenne kilttejä?

Korleis born lærer å snakke rett

Så snart eit menneske er fødd, kommuniserer det med andre. Babyar skrik når dei vil noko. Når dei er eit par månader gamle, kan dei allereie seie nokre enkle ord. Når dei er to år gamle, kan dei seie setningar på om lag tre ord. Du kan ikkje påverke når born byrjar å snakke. Men du kan påverke kor godt dei lærer morsmålet sitt! For å få til det, er det nokre ting du må passe på. Det viktigaste er at barnet som skal lære, alltid er motivert. Barnet må forstå at det oppnår noko når det snakkar. For speborn er eit smil ei positiv tilbakemelding. Større born søkjer dialog med omverda si. Dei rettar seg inn mot korleis menneske rundt dei snakkar. Difor er språkkunna til foreldra og andre oppdragarar viktig. Og born må lære at språket er verdifullt! Difor bør dei alltid ha det moro. Høgtlesing viser borna kor spennande språk kan vere. Foreldre bør gjere det så mykje som mogleg med barnet sitt. Når eit barn opplever mykje, vil det snakke om det. Born som veks opp tospråklege, treng faste reglar. Dei må vite kva språk som kan brukast med kven. Slik kan dei lære å skilje mellom språka. Når borna byrjar på skule, endrar språket deira seg. Dei lærer eit nytt omgangsspråk. Då er det viktig at foreldra passar på korleis barnet deira snakkar. Studiar viser at det fyrste språket pregar hjernen for alltid. Det vi lærer som born, er med oss resten av livet. Den som lærer morsmålet sitt godt, har nytte av det seinare. Han lærer nye ting snøggare og betre - ikkje berre framandspråk...