Nederlands » Litouws | 91 [eenennegentig] | Bijzinnen met dat 1

91 [devyniasdešimt vienas] Šalutiniai sakiniai su kad 1

Het weer wordt morgen misschien beter.	Galbūt rytoj oras bus geresnis.
Hoe weet u dat?	Iš kur (jūs) tai žinote?
Ik hoop dat het beter wordt.	(Aš) tikiuosi, kad jis bus geresnis.
Hij komt heel zeker.	Jis tikrai ateis.
Is dat zeker?	Ar tikrai?
Ik weet dat hij komt.	(Aš) žinau, kad jis ateis.
Hij belt zeker op.	Jis tikrai paskambins.
Werkelijk?	Tikrai?
Ik geloof dat hij opbelt.	(Aš) manau / tikiu, kad jis paskambins.
De wijn is zeker oud.	Vynas (yra) tikrai senas.
Weet u dat zeker?	Ar (jūs) tai tikrai žinote?
Ik vermoed dat hij oud is.	(Aš) spėju, kad jis senas.
Onze chef ziet er goed uit.	Mūsų šefas gerai atrodo.
Vindt u?	(Jūs) taip manote?
Ik vind dat hij er zelfs zeer goed uitziet.	(Aš) manau, kad jis net labai gerai atrodo.
De chef heeft zeker een vriendin.	Šefas tikriausiai turi draugę.
Denkt u dat echt?	Ar tikrai taip manote?
Het is goed mogelijk dat hij een vriendin heeft.	Gali būti, kad jis turi draugę.

Hoe leren de hersenen grammatica?

Als baby's beginnen wij onze moedertaal leren. Dit gebeurt geheel automatisch. We merken er niets van. Onze hersenen moeten echter bij het leren veel veroorloven. Als we bijvoorbeeld grammatica leren, moet het veel werk verrichten. Elke dag hoort de hersenen nieuwe dingen. Het krijgt steeds nieuwe impulsen. De hersenen kunnen niet elke puls individueel verwerken. Het moet economisch handelen. Daarom gaan de hersenen zich op regelmatigheden oriënteren. De hersenen herinnert hoe vaak het iets hoort. Het registreert hoe vaak een bepaald ding voorkomt. Uit deze voorbeelden worden vervolgens dan een grammaticale regel gemaakt. Kinderen weten of een zin juist of onjuist is. Ze weten echter niet waarom dat zo is. De hersenen kennen de regels, zonder dat ze het geleerd te hebben. Volwassenen gaan de talen op een ander manier leren. Ze weten al de structuren van hun moedertaal. Deze vormen de basis voor de nieuwe grammatica regels. Volwassenen hebben echter onderwijs nodig om te kunnen leren. Bij het leren van de grammatica gebruiken de hersenen een vast systeem. Dat wordt bijvoorbeeld door zelfstandige naamwoorden en werkwoorden zichtbaar. Ze worden in verschillende hersengebieden opgeslagen. Bij de verwerking zijn verschillende gebieden actief. Ook worden eenvoudige regels anders geleerd dan complexe regels. Bij complexe regels gaan verschillende hersengebieden samenwerken. Het is nog niet onderzocht hoe de hersenen de grammatica gaat leren. Ze weten echter wel dat het theoretisch gezien elke grammatica kan leren...