Nederlands » Litouws | 68 [achtenzestig] | groot – klein

68 [šešiasdešimt aštuoni] didelis — mažas (Antonimai)

groot en klein	didelis ir mažas
De olifant is groot.	Dramblys yra didelis.
De muis is klein.	Pelė yra maža.
donker en licht	tamsus ir šviesus
De nacht is donker.	Naktis yra tamsi.
De dag is licht.	Diena yra šviesi.
oud en jong	senas ir jaunas
Onze grootvader is heel oud.	Mūsų senelis yra labai senas.
70 jaar geleden was hij nog jong.	Prieš septyniasdešimt metų jis buvo dar jaunas.
mooi en lelijk	gražus ir bjaurus
De vlinder is mooi.	Drugelis yra gražus.
De spin is lelijk.	Voras yra bjaurus.
dik en dun	storas ir plonas
Een vrouw van 100 kilo is dik.	Moteris, sverianti 100 (šimtą) kilogramų, yra stora.
Een man van 50 kilo is dun.	Vyras, sveriantis 50 (penkiasdešmt) kilogramų, yra plonas.
duur en goedkoop	brangus ir pigus
De auto is duur.	Automobilis yra brangus.
De krant is goedkoop.	Laikraštis yra pigus.

Twee talen = twee talencentra!

Als we een taal leren, zijn onze hersenen is niet hetzelfde. Omdat er meerdere geheugen voor verschillende talen zijn. Niet alle talen die we leren worden samen opgeslagen. De talen die wij als volwassenen leren, hebben hun eigen geheugen. Dat wil zeggen, dat de hersenen de nieuwe regels in een ander gebied verwerkt. Ze worden niet samen met de moedertaal geplaatst. Mensen die tweetalige opgroeien gaan maar één gebied gebruiken. Verschillende onderzoeken zijn tot dit resultaat gekomen. Neuronwetenschappers hebben verschillende testpersonen onderzocht. Deze testpersonen spraken twee talen vloeiend. Een deel van de testpersonen werden met twee talen opgegroeid. Het andere deel heeft een tweede taal later geleerd. In de taaltesten konden de onderzoekers de hersenactiviteit meten. Zo zagen zij welke hersengebieden bij de tests werkzaam waren. En zij zagen dat de "laat" lerende twee talen centra hebben! Dit hadden onderzoekers al een geruime tijd verondersteld. Mensen met een hersenletsel tonen verschillende symptomen. Zo kan het hersenletsel leiden tot taalproblemen. Zij kunnen dan de woorden minder goed uitspreken en begrijpen. Tweetalige slachtoffers vertonen soms bijzondere symptomen. Hun spraakproblemen hoefden niet altijd op beide talen van toepassing zijn. Als slechts een gedeelte van de hersenen beschadigd is, kan het andere nog steeds functioneren. Dan spreken de patiënten de ene taal beter dan de andere. Ook worden de twee talen met verschillende snelheden opnieuw geleerd. Dit bewijst dat de twee talen niet in dezelfde gebieden worden opgeslagen. Omdat het niet tegelijkertijd geleerd wordt, vormt het twee centra. Het is nog onbekend op welke manier onze hersenen meerdere talen beheert. De nieuwe bevindingen kunnen ook tot nieuwe leerstrategieën leiden...