Nederlands » Esperanto | 59 [negenenvijftig] | Op het postkantoor

59 [kvindek naŭ] En la poŝtoficejo

Waar is het dichtstbijzijnde postkantoor?	Kie estas la plej proksima poŝtoficejo?
Is het ver naar het volgende postkantoor?	Ĉu malproksimas la poŝtoficejo de ĉi-tie?
Waar is de dichtstbijzijnde brievenbus?	Kie estas la plej proksima leterkesto?
Ik heb een paar postzegels nodig.	Mi bezonas kelkajn poŝtmarkojn.
Voor een kaart en een brief.	Por poŝtkarto kaj letero.
Hoe duur is de port naar Amerika?	Kiom kostas la afranko al Usono?
Hoe zwaar is dat pakket?	Kiom pezas la pakaĵo?
Kan ik het per luchtpost sturen?	Ĉu mi povas sendi ĝin aerpoŝte?
Hoe lang duurt het voor het aankomt?	Kiom da tempo bezonatas por ĝia alveno?
Waar kan ik telefoneren?	Kie mi povas telefoni?
Waar is de dichtstbijzijnde telefooncel?	Kie estas la plej proksima telefonbudo?
Heeft u telefoonkaarten?	Ĉu vi havas telefonkartojn?
Heeft u een telefoonboek?	Ĉu vi havas telefonlibron?
Kent u het landnummer van Oostenrijk?	Ĉu vi konas la telefonkodon de Aŭstrujo?
Een ogenblik, ik zoek het op.	Momenton, mi tuj serĉos.
De lijn is steeds bezet.	La lineo estas okupata.
Welk nummer heeft u gekozen?	Kiun numeron vi elektis?
U moet eerst een nul kiezen!	Vi devas unue elekti nulon!

De moedertaal blijft altijd de belangrijkste taal

Onze moedertaal is de eerste taal die we leren. Dit gebeurt onbewust en we merken het niet. De meeste mensen hebben maar één moedertaal. Alle andere talen worden als vreemde talen geleerd. Natuurlijk zijn er ook mensen die met meerdere talen opgroeien. Zij spreken deze talen toch minder goed. Vaak worden de talen ook anders gebruikt. De ene taal wordt bijvoorbeeld op het werk gesproken. En de andere wordt thuis gebruikt. Hoe goed we een taal spreken hangt van verschillende factoren af. Als jonge kinderen leren ze meestal zeer goed. Onze taalcentrum is in deze levensjaren het meest effectief. Ook is het van groot belang hoe vaak we een taal spreken. Hoe meer we ze gebruiken, des te beter spreken we het uit. Onderzoekers zijn echter van mening dat we geen twee talen even goed kunnen leren. Eén taal blijft altijd de belangrijkste taal. Experimenten schijnen deze hypothese te kunnen bevestigen. Voor een onderzoek werden verschillende personen getest. Een deel van de testpersonen spraken twee talen vloeiend. Ze hadden Chinees als moedertaal en Engels als tweede taal De andere helft van de testpersonen spraken alleen Engels als moedertaal. Deze testpersonen moesten eenvoudige opdrachten in het Engels oplossen. Daarbij werden de activiteit van de hersenen gemeten. En het ging verschillen in de hersenen van de proefpersonen aantonen! Bij de meertaligen was één hersengebied bijzonder actief. De eentalige mensen vertoonden echter geen activiteit in dit gebied. Beide groepen hebben de taken even snel en goed opgelost. Toch hebben de Chinezen alles nog in hun moedertaal vertaald...