Nederlands » Duits | 57 [zevenenvijftig] | Bij de dokter

57 [siebenundfünfzig] Beim Arzt

Ik heb een afspraak bij de dokter.	Ich habe einen Termin beim Arzt.
Ik heb om tien uur (’s ochtends) een afspraak.	Ich habe den Termin um zehn Uhr.
Wat is uw naam?	Wie ist Ihr Name?
Wilt u in de wachtkamer plaats nemen?	Bitte nehmen Sie im Wartezimmer Platz.
De dokter komt er zo aan.	Der Arzt kommt gleich.
Bij welke verzekeringsmaatschappij bent u verzekerd?	Wo sind Sie versichert?
Wat kan ik voor u doen?	Was kann ich für Sie tun?
Heeft u pijn?	Haben Sie Schmerzen?
Waar doet het zeer?	Wo tut es weh?
Ik heb altijd rugpijn.	Ich habe immer Rückenschmerzen.
Ik heb vaak hoofdpijn.	Ich habe oft Kopfschmerzen.
Ik heb af en toe buikpijn.	Ich habe manchmal Bauchschmerzen.
Kunt u uw hemd uittrekken?	Machen Sie bitte den Oberkörper frei!
Gaat u alstublieft op de onderzoekstafel liggen!	Legen Sie sich bitte auf die Liege!
Uw bloeddruk is in orde.	Der Blutdruck ist in Ordnung.
Ik geef u een injectie.	Ich gebe Ihnen eine Spritze.
Ik schrijf u pillen voor.	Ich gebe Ihnen Tabletten.
Ik geef u een recept voor de apotheek.	Ich gebe Ihnen ein Rezept für die Apotheke.

Gevoelens spreken ook verschillende talen!

Wereldwijd worden er veel verschillende talen gesproken. Een universele menselijke taal bestaat niet. Maar hoe is dat met onze gelaatsuitdrukkingen? Is de taal van gevoelens algemeen hetzelfde? Nee, ook hier zijn er verschillen! Lang geloofde men dat alle mensen dat het uiten van gevoelens gelijk waren. De taal van de gelaatsuitdrukkingen werd als algemeen begrijpbaar gezien. Charles Darwin geloofde dat gevoelens van vitaal belang waren voor de mens. Daarom moeten ze in alle culturen gelijk worden opgevat. Recente onderzoeken komen echter tot een andere conclusie. Ze tonen aan dat zelfs in de taal de gevoelens ook verschillend zijn. Dit betekent dat onze gelaatsuitdrukkingen door onze cultuur wordt beïnvloed. Daarom worden menselijke gevoelens wereldwijd anders vertoond en geïnterpreteerd. Wetenschappers onderscheiden zes primaire emoties. Deze zijn vreugde, verdriet, woede, afschuw, angst en verbazing. Maar de Europeanen hebben een andere gelaatsuitdrukking dan Aziaten. Ook lezen ze andere dingen in dezelfde gezichten. Dat hebben verschillende experimenten bevestigd. Hier kregen de testpersonen op een computer gezichten getoond. De testpersonen moesten beschrijven wat ze in hun gezichten konden lezen. Dat de resultaten verschillend waren had meerdere redenen. Op deze manier werden gevoelens in sommige culturen sterker aangetoond dan in andere. De intensiteit van de gelaatsuitdrukkingen wordt daarom niet overal hetzelfde begrepen. Ook gingen de mensen uit verschillende culturen aan andere dingen aandacht besteden. Aziaten kijken naar de ogen bij het lezen van gezichten. Europeanen en Amerikanen kijken echter ook op de lippen. Een gezichtsuitdrukking wordt echter in alle culturen begrepen ... Dat is een mooie glimlach!