беларуская » македонская | 86 [восемдзесят шэсць] | Пытанні – прошлы час 2

86 [осумдесет и шест] Прашања – Минато време 2

86 [osoomdyesyet i shyest] Prashaњa – Minato vryemye 2

Які на табе быў гальштук?	Која вратоврска ја носеше?; Koјa vratovrska јa nosyeshye?
Які аўтамабіль ты купіў?	Кој автомобил го купи?; Koј avtomobil guo koopi?
На якую газету ты падпісаўся?	За кој весник се претплати?; Za koј vyesnik sye pryetplati?
Каго Вы ўбачылі?	Кого видовте?; Koguo vidovtye?
Каго Вы сустрэлі?	Кого сретнавте?; Koguo sryetnavtye?
Каго Вы пазналі?	Кого препознавте?; Koguo pryepoznavtye?
Калі Вы ўсталі?	Кога станавте?; Kogua stanavtye?
Калі Вы пачалі?	Кога започнавте?; Kogua zapochnavtye?
Калі Вы закончылі?	Кога престанавте?; Kogua pryestanavtye?
Чаму Вы прачнуліся?	Зошто се разбудивте?; Zoshto sye razboodivtye?
Чаму Вы сталі настаўнікам?	Зошто станавте наставник?; Zoshto stanavtye nastavnik?
Чаму Вы ўзялі таксі?	Зошто земавте такси?; Zoshto zyemavtye taksi?
Адкуль Вы прыйшлі?	Од каде дојдовте?; Od kadye doјdovtye?
Куды Вы пайшлі?	Накаде отидовте?; Nakadye otidovtye?
Дзе Вы былі?	Каде бевте?; Kadye byevtye?
Каму ты дапамог?	Кому му помогна?; Komoo moo pomoguna?
Каму ты напісаў?	Кому му пиша?; Komoo moo pisha?
Каму ты адказаў?	Кому му одговори?; Komoo moo odguovori?

Парады супраць няпамятлівасці

Вучыцца не заўсёды лёгка. Нават калі вучэнне ў радасць, яно можа быць стомным. Але калі мы нешта вывучылі, мы радуемся. Мы ганарымся сабой і сваім прагрэсам. Нажаль, мы можам забыць тое, што вывучылі. Асабліва часта гэта здараецца пры вывучэнні замежных моў. Большасць з нас вывучае адну ці некалькі замежных моў у школе. Пасля школы гэтыя веды знікаюць. Мы амаль што зусім не размаўляем на гэтых мовах. У штодзённым жыцці пераважае наша родная мова. Многія замежныя мовы выкарыстоўваюцца толькі падчас водпуску. Але калі веды не актывізаваць рэгулярна, яны знікаюць. Нашаму мозгу патрэбна трэніроўка. Можна сказаць, што ён працуе, як цягліца. Гэтая цягліца павінна рухацца, інакш яна аслабее. Існуюць спосабы прадухіліць забыванне. Самае важнае - увесь час выкарыстоўваць вывучанае. Пры гэтым могуць дапамагчы рэгулярныя ‘рытуалы’. На розныя дні тыдня можна запланаваць невялічкія праграмы. Напрыклад, у панядзелак - чытаць кнігу на замежнай мове. У сераду - слухаць радыёстанцыю на замежнай мове. У пятніцу - пісаць на замежнай мове ў дзённік. Такім чынам, вы змяняеце чытанне, слуханне і пісьмо. Гэтак веды актывізуюцца рознымі спосабамі. Усе гэтыя практыкаванні не павінны быць доўгія, дастаткова паўгадзіны. Але важна, каб заняткі былі рэгулярныя! Даследаванні паказваюць, што тое, што было аднойчы вывучана, застаецца ў мозгу на доўгі час. Трэба толькі адшукаць гэта зноў..