беларуская » латышская | 51 [пяцьдзесят адзін] | Закупы

51 [piecdesmit viens] Izteikt vēlēšanos / vajadzību

Я хачу схадзіць у бібліятэку.	Es gribu aiziet uz bibliotēku.
Я хачу схадзіць у кнігарню.	Es gribu aiziet uz grāmatnīcu.
Я хачу схадзіць у шапік.	Es gribu aiziet uz kiosku.
Я хачу ўзяць у карыстанне кнігу.	Es gribu aizņemties grāmatu.
Я хачу купіць кнігу.	Es gribu nopirkt grāmatu.
Я хачу купіць газету.	Es gribu nopirkt avīzi.
Я хачу схадзіць у бібліятэку, каб узяць кнігу.	Es gribu aiziet uz bibliotēku, lai paņemtu grāmatu.
Я хачу схадзіць у кнігарню, каб купіць кнігу.	Es gribu aiziet uz grāmatnīcu, lai nopirktu grāmatu.
Я хачу схадзіць у шапік, каб купіць газету.	Es gribu aiziet uz kiosku, lai nopirktu avīzi.
Я хачу схадзіць у краму оптыкі.	Es gribu aiziet uz optikas veikalu.
Я хачу схадзіць у супермаркет.	Es gribu aiziet uz lielveikalu.
Я хачу схадзіць у булачную.	Es gribu aiziet uz maiznīcu.
Я хачу купіць акуляры.	Es gribu nopirkt brilles.
Я хачу купіць садавіну і гародніну.	Es gribu nopirkt augļus un dārzeņus.
Я хачу купіць булачкі і хлеб.	Es gribu nopirkt maizītes un maizi.
Я хачу схадзіць у краму оптыкі, каб купіць акуляры.	Es gribu aiziet uz optikas veikalu, lai nopirktu brilles.
Я хачу схадзіць у супермаркет, каб купіць садавіну і гародніну.	Es gribu aiziet uz lielveikalu, lai nopirktu augļus un dārzeņus.
Я хачу схадзіць у булачную, каб купіць булачкі і хлеб.	Es gribu aiziet uz maiznīcu, lai nopirktu maizītes un maizi.

Іншая мова = іншая асоба

Нашая мова належыць нам. Яна з'яўляецца важнай часткай нашай асобы. Але многія людзі размаўляюць на некалькіх мовах. Ці значыць гэта, што ў ніх некалькі асоб? Навукоўцы лічаць: так! Калі мы мяняем мову, мяняецца і нашая асоба. Гэта значыць, што мы паводзім сябе па-іншаму. Да гэтага выніку прыйшлі амерыканскія даследчыкі. Яны даследавалі паводзіны дзвюхмоўных жанчын. Гэтыя жанчыны выраслі ў англа- і іспанамоўным асяроддзі. Яны аднолькава добра ведалі абедзве мовы і культуры. Няглядзячы на гэта, іх паводзіны залежалі ад мовы. Калі яны размаўлялі на іспанскай, яны былі больш упэўненыя. Яны таксама адчувалі сябе камфортна ў асяроддзі людзей, размаўляючых наіспанскай мове. Затым, калі яны пачалі размаўляць на англійскай мове, іх паводзіны змяніліся. Яны не былі больш такімі ўпэўненымі, а нават наадварот. Даследчыкі таксама адзначылі, што цяпер яны рабілі ўражанне больш самотных. Гэта значыць, што мова, на якой мы размаўляем, уплывае на нашыя паводзіны. Чаму гэта так, навукоўцы яшчэ не ведаюць. Мабыць, мы арыентуемся на культурныя нормы. Размаўляючы, мы думаем аб культуры, з якой паходзіць мова. Гэта адбываецца абсалютна аўтаматычна. Таму мы спрабуем прыстасавацца да культуры. Мы паводзім сябе так, як прынята ў пэўнай культуры. Падчас эксперыменту людзі, размаўляючыя на кітайскай мове, былі вельмі стрыманыя. Размаўляючы на англійскай, яны рабіліся больш адкрытыя. Мабыць, мы змяняем нашыя паводзіны, каб лепш інтэгравацца. Мы хочам быць падобнымі на тых, з кім мы размаўляем…