Afrikaans » Noors | 18 [agttien] | Huis skoonmaak

18 [atten] Husvask

Vandag is Saterdag.	I dag er det lørdag.
Vandag het ons tyd.	I dag har vi tid.
Vandag maak ons huis skoon.	I dag vasker vi leiligheten.
Ek maak die badkamer skoon.	Jeg vasker badet.
My man was die kar.	Mannen min vasker bilen.
Die kinders maak die fietse skoon.	Barna vasker syklene.
Ouma gee die blomme water.	Bestemor vanner blomstene.
Die kinders maak die kinderkamer skoon.	Barna rydder på rommet sitt.
My man ruim sy lessenaar op.	Mannen min rydder på skrivebordet sitt.
Ek sit die wasgoed in die wasmasjien.	Jeg putter tøy inn i vaskemaskinen.
Ek hang die wasgoed op.	Jeg henger opp tøy.
Ek stryk die klere.	Jeg stryker tøy.
Die venster is vuil.	Vinduene er skitne.
Die vloer is vuil.	Gulvet er skittent.
Die skottelgoed is vuil.	Oppvasken er skitten.
Wie was die vensters?	Hvem vasker vinduene?
Wie stofsuig?	Hvem støvsuger?
Wie was die skottelgoed?	Hvem tar oppvasken?

Moedertaal? Vadertaal!

By wie, dink jy, het jy as kind jou taal geleer? Jy sal sekerlik sê by jou ma! Die meeste mense in die wêreld dink so. Die uitdrukking “moedertaal” bestaan in byna alle nasies. Die Engelse en die Chinese ken dit. Miskien omdat ma’s meer tyd met hul kinders bestee. Maar onlangse studies het ander resultate opgelewer. Hulle bewys ons taal is meestal die taal van ons pa’s. Navorsers het die genetiese materiaal en tale van gemengde stamme ondersoek. In sulke stamme kom die ouers uit verskillende kulture. Die stamme het duisende jare gelede ontstaan. Die rede daarvoor was groot migrasiebewegings. Die gemengde stamme se genetiese materiaal is geneties ontleed. Toe is dit met die stam se taal vergelyk. Die meeste stamme praat die taal van hul manlike voorsate. Dit beteken die land se taal kom van die Y-chromosoom. Mans het dus hul taal na vreemde lande saamgebring. En die vroue daar het dan die nuwe taal van die mans aangeneem. Maar selfs vandag nog het pa’s ’n groot invloed op ons taal. Want terwyl hulle leer, is babas op die taal van hul pa ingestel. Pa’s praat aansienlik minder met hul kinders. Die manlike sinstruktuur is ook eenvoudiger as die vroulike. So is die pa se taal meer geskik vir babas. Dit oorweldig hulle nie en is gevolglik makliker om te leer praat. Dit is hoekom kinders eerder “Pappa” as “Mamma” probeer naboots wanneer hulle praat. Later vorm die ma se woordeskat egter die kind se taal. So beïnvloed ma’s sowel as pa’s ons taal. Dit behoort dus ouertaal genoem te word!