Türkçe » Rumence | 65 [altmış beş] | Olumsuz yanıt 2

65 [şaizeci şi cinci] Negaţie 2

Yüzük pahalı mı?	Este scump inelul?
Hayır, sadece 100 Avro.	Nu, nu costă decât o sută de Euro.
Ama bende sadece elli var.	Dar eu am numai cincizeci.
Hazır mısın?	Eşti gata deja?
Hayır, henüz değil.	Nu, încă nu.
Ama hemen hazır olurum.	Dar imediat sunt gata.
Daha çorba istermisin?	Mai doreşti supă?
Hayır, istemem.	Nu, nu mai doresc.
Ama bir dondurma daha isterim.	Dar încă o îngheţată.
Uzun zamandır mı burada oturuyorsun?	Locuieşti de mult timp aici?
Hayır, bir aydır.	Nu, abia de o lună.
Ama şimdiden birçok insan tanıyorum.	Dar cunosc deja multe persoane.
Yarın eve gidecek misin?	Mergi mâine acasă?
Hayır, ancak hafta sonunda.	Nu, numai la sfârşit de săptămână.
Ama daha Pazar günü döneceğim.	Dar mă întorc deja duminică.
Kızın yetişkin mi?	Fiica ta este deja majoră?
Hayır, daha on yedisinde.	Nu, are numai şaptesprezece ani.
Ama şimdiden erkek arkadaşı var.	Dar are deja un prieten.

Genetik mutasyon konuşmayı mümkün kılar

Dünyada tüm canlı varlıklar arasında sadece insan konuşabilmektedir. Bu da hayvan ve bitkilerden farklı olduklarını gösterir. Elbette hayvanlar ve bitkiler de kendi aralarında iletişim kurmaktadırlar. Ama karmaşık bir hece diline sahip değillerdir. Peki, insan neden konuşabiliyor? Konuşabilmek için belirli organik özelliklere ihtiyaç duyulur. Bu tür özellikler sadece insanlarda vardır. Ama bu özelliği geliştirmiş olması açık ve net ortada değildir. Evrim tarihinde hiçbir şey nedensiz gerçekleşmemiştir. İnsanlar herhangi bir zaman sonra konuşmaya başlamışlardır. Bunun tam olarak ne zaman olduğu daha bilinmemektedir. Öyle bir şey olmuş olmalı ki, insanlığa dili vermiş olmalı. Araştırmacıların tahmini buna bir genetik mutasyon sebep olmasıdır. Antropologlar değişik canlı varlıkların genomlarını incelediler. Burada belirli bir genin dili etkilediği bilinmektedir. Bu genin zarar görmüş olan insanlarda, dil ile sorunlar görülmektedir. Bu insanlar kendilerini iyi ifade edememekle birlikte kelimeleri de daha zor anlarlar. Tam bu gen insanlarda, maymunlarda ve farelerde araştırıldı. İnsanlarda ve şempanzelerde benzerlikler görülmüştür. Sadece iki ufak farklılık kendini belli etmiştir. Bu farklılıklar da ama kendilerini beyinlerinde göstermektedirler. Başka genlerle birlikte belirli beyin aktivitelerini etkilemektedirler. Bundan dolayı insanlar konuşabilmektedir, ama maymunlar konuşamamaktadırlar. İnsan dilinin bulmacası bunun sayesinde yine de çözülmüş değildir. Çünkü sadece bir gen mutasyonu konuşabilmek için yeterli değildir. Araştırmacılar böylece insanın gen şeklini farelere aşıladılar. Bundan dolayı konuşamıyorlardı… Çıkardıkları seslerin ama tonu farklıydı!