Gramatyka zapobiega kłamstwu!

Każdy język ma cechy szczególne. Niektóre mają też takie właściwości, które są jedyne na całym świecie. Do takich należy język trio. Jest to południowoamerykański język Indian. Używany jest przez około 2 000 ludzi w Brazylii i Surinamie. Szczególna w trio jest gramatyka. Zmusza bowiem mówcę do mówienia zawsze prawdy. Odpowiedzialna jest za to tak zwana końcówka flustracyjna. Końcówka ta jest w języku trio dodawana do czasowników. Pokazuje, w jakim stopniu zdanie jest prawdziwe. Prosty przykład wyraźnie przedstawia, jak to dokładnie działa. Weźmy zdanie: Dziecko poszło do szkoły. W trio osoba mówiąca musi dodać do czasownika określoną końcówkę. Przez końcówkę może poinformować, czy sam widział to dziecko. Może też wyrazić, że wie to tylko od innych. Lub powiedzieć za pomocą końcówki, że jest to kłamstwo. Osoba musi więc podczas mówienia określić się. Oznacza to, że musi poinformować innych o prawdziwości swojej wypowiedzi. W ten sposób nie może niczego zataić czy przedstawić w lepszym świetle. Kiedy użytownik języka trio opuści końcówkę, jest uznawany za kłamcę. W Surinamie językiem urzędowym jest niderlandzki. Tłumaczenia z języka niderlandzkiego na trio są często problematyczne. Większość języków jest bowiem o wiele mniej precyzyjna. Dają mówcy możliwość niejasnego wyrażania się. Dlatego też tłumacze nie zawsze zwracają uwagę na to, by się określić. Komunikacja z użytkownikami trio jest przez to trudniejsza. Być może taka końcówka flustracyjna byłaby zaletą w innych językach!? Nie tylko w języku polityki...

Szlifuj znajomość języka w wolnym czasie, podróży i pracy!

Język macedoński jest językiem ojczystym dla około 2 milionów ludzi. Należy do języków południowosłowiańskich. Najbliżej spokrewniony jest z językiem bułgarskim. Użytkownicy obu języków mogą porozumiewać się bez problemu. W pisanej formie różnią się w znacznym stopniu. W Macedonii zawsze było wiele mniejszości narodowych. Widać to oczywiście również w języku narodowym. Ukształtowały go liczne inne języki.

Szczególnie kraj sąsiedzki Serbia przez długi czas miała wpływ na język macedoński. Słownictwo zawiera wiele pojęć z języka rosyjskiego, tureckiego i angielskiego. Tak duża językowa różnorodność nie występuje w wielu krajach. Dlatego macedoński musiał przejść trudną drogę, by zostać uznanym za odrębny język. Również macedońska literatura ucierpiała z tego powodu. W międzyczasie jednak macedoński stał się znanym językiem standardowym. I dzięki temu jest ważną częścią macedońskiej tożsamości.