polski » albański | 56 [pięćdziesiąt sześć] | Uczucia

56 [pesёdhjetёegjashtё] Ndjenjat

mieć ochotę	Kam qejf
Mamy ochotę.	Ne kemi qejf.
Nie mamy ochoty.	S’kemi qejf.
bać się	Tё kesh frikё
Boję się.	Kam frikё.
Nie boję się.	Nuk kam frikё.
mieć czas	Tё kesh kohё.
On ma czas.	Ai ka kohё.
On nie ma czasu.	Ai s’ka kohё.
nudzić się	Tё jesh i mёrzitur
Ona się nudzi.	Ajo ёshtё e mёrzitur.
Ona się nie nudzi.	Ajo nuk ёshtё e mёrzitur.
być głodnym	Tё kesh uri.
Jesteście głodni?	A keni uri?
Nie jesteście głodni?	Nuk keni uri?
być spragnionym	Kam etje.
Im chce się pić.	Ju keni etje.
Im nie chce się pić.	Ju nuk keni etje.

Język naszych przodków

Nowoczesne języki mogą być badane przez lingwistów. Do tego używa się różnych metod. Jak jednak mówili ludzie przed tysiącami lat? Odpowiedź na to pytanie jest bardzo trudna. Mimo to naukowcy zajmują się tym od dawna. Chcieliby dowieść, jak mówiono dawniej. W tym celu próbują zrekonstruować stare formy językowe. Amerykańscy naukowcy dokonali fascynującego odkrycia. Przeanalizowali ponad 2 000 języków. Badali przy tym przede wszystkim budowę zdań. Wynik ich badań jest bardzo interesujący. Prawie połowa języków ma budowę S-O-V. Oznacza to zasadę: podmiot (Subjekt), dopełnienie (Objekt), czasownik (Verb). Ponad 700 języków naśladuje model S-V-O. A około 160 języków funkcjonuje według systemu V-S-O. Wzór V-O-S jest stosowany tylko w około 40 językach. 120 języków wykazuje formy mieszane. O-V-S i O-S-V to natomiast znacznie rzadsze systemy. Większość badanych języków korzysta więc z zasady S-O-V. Do nich należy na przykład perski, japoński i turecki. Większość istniejących języków naśladuje natomiast wzór S-V-O. W rodzinie indoeuropejskiej dominuje dzisiaj właśnie ta budowa zdania. Naukowcy wierzą, że wcześniej mówiono wzorując się na modelu S-O-V. Na tym systemie bazują wszystkie języki. Potem jednak obrały rozbieżny rozwój. Dlaczego tak się stało, nie wiadomo. Zmiana budowy zdania musi mieć jednak powód. Ponieważ w ewolucji występuje wszystko to, co ma korzyści…