polski » łotewski | 44 [czterdzieści cztery] | Wieczorne wyjście

44 [četrdesmit četri] Iziešana vakarā

Czy tu jest dyskoteka?	Vai te ir kāda diskotēka?
Czy tu jest klub nocny?	Vai te ir kāds naktsklubs?
Czy tu jest jakaś knajpka?	Vai te ir kāds krodziņš?
Co grają dzisiaj wieczorem w teatrze?	Ko šovakar izrāda teātrī?
Co grają dzisiaj wieczorem w kinie?	Ko šovakar rāda kino?
Co grają dzisiaj wieczorem w telewizji?	Ko šovakar rāda pa televīziju?
Czy są jeszcze bilety do teatru?	Vai ir vēl biļetes uz teātri?
Czy są jeszcze bilety do kina?	Vai ir vēl biļetes uz kino?
Czy są jeszcze bilety na mecz piłki nożnej?	Vai ir vēl biļetes uz futbola spēli?
Chciałbym / Chciałabym siedzieć zupełnie z tyłu.	Es vēlos sēdēt pašā aizmugurē.
Chciałbym / Chciałabym siedzieć gdzieś po środku.	Es vēlos sēdēt kaut kur pa vidu.
Chciałbym / Chciałabym siedzieć na samym przodzie.	Es vēlos sēdēt pašā priekšā.
Czy może mi pan / pani coś polecić?	Vai Jūs varat man kaut ko ieteikt?
Kiedy zaczyna się seans?	Kad sākas izrāde?
Czy może mi pan / pani załatwić bilet?	Vai Jūs varat dabūt man biļeti?
Czy w pobliżu jest pole golfowe?	Vai te tuvumā ir golfa laukums?
Czy w pobliżu jest kort tenisowy?	Vai te tuvumā ir tenisa laukums?
Czy w pobliżu jest kryty basen?	Vai te tuvumā ir slēgtais peldbaseins?

Geny wpływają na język

To, jakim językiem mówimy, zależy od naszego pochodzenia. Ale również geny są odpowiedzialne za nasz język. Do takiego wniosku doszli szkoccy naukowcy. Badali, dlaczego angielski jest inny niż chiński. Odkryli przy tym, że też geny odgrywają tu swoją rolę. Ponieważ wpływają na rozwój naszego mózgu. Oznacza to, że kształtują nasze struktury mózgowe. Tym samym określana jest też nasza zdolność do nauki języków. Decydujące są przy tym warianty dwóch genów. Kiedy określony wariant jest rzadki, rozwijają się języki tonalne. Językami tonalnymi mówią więc ludy bez tego wariantu. W językach tonalnych wysokość tonów określa znaczenie słów. Do nich zalicza się na przykład chiński. Gdy jednak wariant genu dominuje, rozwijają się inne języki. Angielski nie jest językiem tonalnym. Warianty tych genów nie są równomiernie podzielone. Oznacza to, że na świecie występują nierównomiernie. Języki mogą przetrwać tylko wtedy, gdy są przekazywane dalej. W tym celu dzieci muszą umieć naśladować język swoich rodziców. Muszą więc dobrze nauczyć się języka. Tylko wtedy będzie przekazywany z pokolenia na pokolenie. Starszy wariant genu to ten, który wspiera języki tonalne. Dawniej prawdopodobnie było więcej języków tonalnych niż dzisiaj. Genetycznych komponentów nie można jednak przeceniać. Mogą się przyczyniać tylko do wyjaśnienia rozwoju języków. Nie ma natomiast żadnego genu na angielski i chiński. Każdy może uczyć się każdego języka. Do tego nie jest potrzebny żaden gen, tylko zaciekawienie i dyscyplina!