polski » indonezyjski | 86 [osiemdziesiąt sześć] | Pytania – przeszłość 2

86 [delapan puluh enam] Pertanyaan – Masa lampau 2

Który krawat nosiłeś / nosiłaś?	Dasi mana yang sudah Anda pakai?
Które auto kupiłeś / kupiłaś?	Mobil mana yang Anda beli?
Którą gazetę zaprenumerowałeś / zaprenumerowałaś?	Koran mana langganan Anda?
Kogo pan widział / pani widziała?	Siapa yang Anda lihat?
Kogo pan spotkał / pani spotkała?	Siapa yang Anda temui?
Kogo pan rozpoznał / pani rozpoznała?	Siapa yang Anda kenal?
Kiedy pan wstał / pani wstała?	Kapan Anda bangun?
Kiedy pan zaczął / pani zaczęła?	Kapan Anda mulai?
Kiedy pan skończył / pani skończyła?	Kapan Anda berhenti?
Dlaczego się pan obudził / pani obudziła?	Kenapa Anda terbangun?
Dlaczego został pan nauczycielem?	Kenapa Anda menjadi guru?
Dlaczego wziął pan / wzięła pani taksówkę?	Kenapa Anda naik taksi?
Skąd pan przyjechał / pani przyjechała?	Dari mana Anda datang?
Dokąd pan poszedł / pani poszła?	Ke mana Anda pergi?
Gdzie pan był / pani była?	Di mana Anda berada?
Komu pomagałeś / pomagałaś?	Siapa yang menolong kamu?
Do kogo pisałeś / pisałaś?	Kepada siapa kamu menulis?
Komu odpowiadałeś / odpowiadałaś?	Siapa yang kamu jawab?

Wskazówki na zapominanie

Uczenie się nie jest zawsze proste. Również wtedy, gdy jest dobrą zabawą, może być męczące. Kiedy jednak nauczymy się czegoś, cieszymy się. Jesteśmy dumni z siebie i swoich postępów. Niestety, to czego się nauczymy, możemy znów szybko zapomnieć. Problem ten dotyczy szczególnie języków. Większość z nas uczy się w szkole jednego lub kilku języków. Po zakończeniu szkoły wiedza ta często ginie. Prawie w ogóle nie używamy języka. Na co dzień dominuje zwykle nasz język ojczysty. Wiele języków obcych używa się jeszcze tylko podczas urlopu. Kiedy wiedza nie jest regularnie aktywowana, zanika. Nasz mózg potrzebuje treningu. Można by powiedzieć, że funkcjonuje jak mięsień. Mięsień ten musi być w ruchu, inaczej będzie słabnąć. Są jednak sposoby zapobiegania zapominaniu. Najważniejszym z nich jest ciągłe stosowanie wyucznej wiedzy. Mogą w tym pomóc stałe rytuały. Na różne dni tygodnia można zaplanować mały program. W poniedziałek będziemy czytać na przykład książkę w języku obcym. W środę słuchać zagranicznej audycji radiowej. W piątek będziemy pisać pamiętnik w języku obcym. W ten sposób występuje na przemian czytanie, słuchanie i pisanie. Dzięki temu wiedza aktywowana jest różnymi metodami. Wszystkie te ćwiczenia nie muszą trwać długo, wystarczy pół godziny. Ważne jest jednak, by ćwiczyć regularnie! Badania pokazują, że raz wyuczona wiedza zostaje w mózgu przez kilkadziesiąt lat. Trzeba ją tylko wyjąć z szuflady...