polski » indonezyjski | 51 [pięćdziesiąt jeden] | Sprawunki

51 [lima puluh satu] Melakukan kegiatan

Chcę iść do biblioteki.	Saya ingin ke perpustakaan.
Chcę iść do księgarni.	Saya ingin ke toko buku.
Chcę iść do kiosku.	Saya ingin ke kios.
Chcę wypożyczyć książkę.	Saya ingin meminjam buku.
Chcę kupić książkę.	Saya ingin membeli buku.
Chcę kupić gazetę.	Saya ingin membeli koran.
Chcę iść do biblioteki, wypożyczyć książkę.	Saya ingin ke perpustakaan untuk meminjam buku.
Chcę iść do księgarni, kupić książkę.	Saya ingin ke toko buku untuk membeli buku.
Chcę iść do kiosku, kupić gazetę.	Saya ingin ke kios untuk membeli koran.
Chcę iść do optyka.	Saya ingin ke toko kacamata.
Chcę iść do supermarketu.	Saya ingin ke supermarket.
Chcę iść do piekarni.	Saya ingin ke toko roti.
Chcę kupić okulary.	Saya ingin membeli kacamata.
Chcę kupić owoce i warzywa.	Saya ingin membeli buah dan sayuran.
Chcę kupić bułki i chleb.	Saya ingin membeli roti bulat dan bungkal roti.
Chcę iść do optyka, (by) kupić okulary.	Saya ingin ke toko kacamata untuk membeli kacamata.
Chcę iść do supermarketu, (by) kupić owoce i warzywa.	Saya ingin ke supermarket untuk membeli buah dan sayuran.
Chcę iść do piekarni, (by) kupić bułki i chleb.	Saya ingin ke toko roti untuk membeli roti bulat dan bungkal roti.

Zmiana języka = zmiana osobowości

Nasz język należy do nas. Jest ważną częścią naszej osobowości. Wielu ludzi mówi jednak klikoma językami. Czy to oznacza, że mają więcej osobowości? Naukowcy uważają, że tak! Kiedy zmieniamy język, zmieniamy też naszą osobowość. Znaczy to, że zachowujemy się inaczej. Do takiego wniosku doszli amerykańscy naukowcy. Badali oni zachowanie kobiet dwujęzycznych. Kobiety te dorastały w języku angielskim i hiszpańskim. Oby dwa te języki i kultury znały tak samo dobrze. Mimo to, ich zachowanie było zależne od języka. Kiedy mówiły w języku hiszpańskim, były pewne siebie. Czuły się też dobrze, gdy ich otoczenie mówiło po hiszpańsku. Kiedy kobiety później mówiły w języku angielskim, ich zachowanie zmieniło się. Były mniej pewne siebie. Naukowcy zauważyli też, że kobiety sprawiały wrażenie samotnych. Język, którym mówimy, wpływa więc na nasze zachowanie. Dlaczego tak jest, naukowcy jeszcze nie wiedzą. Możliwe, że jesteśmy zorientowani na normy kulturowe. Podczas mówienia myślimy o kulturze, z której język pochodzi. Dzieje się to całkiem automatycznie. Dlatego też próbujemy dostosować się do kultury. Zachowujemy się tak, jak utarło się w danej kulturze. W eksperymentach osoby mówiące po chińsku były bardzo powściągliwe. Kiedy potem mówiły po angielsku, były bardziej otwarte. Może zmieniamy nasze zachowanie, aby lepiej się zintegrować. Chcemy być tacy jak ci, z którymi rozmawiamy w myślach…