polski » estoński | 86 [osiemdziesiąt sześć] | Pytania – przeszłość 2

86 [kaheksakümmend kuus] Küsimused – minevik 2

Który krawat nosiłeś / nosiłaś?	Millist lipsu sa kandsid?
Które auto kupiłeś / kupiłaś?	Millise auto sa ostsid?
Którą gazetę zaprenumerowałeś / zaprenumerowałaś?	Millise ajalehe sa tellisid?
Kogo pan widział / pani widziała?	Keda te nägite?
Kogo pan spotkał / pani spotkała?	Kellega te kohtusite?
Kogo pan rozpoznał / pani rozpoznała?	Kelle te ära tundsite?
Kiedy pan wstał / pani wstała?	Millal te ärkasite?
Kiedy pan zaczął / pani zaczęła?	Millal te alustasite?
Kiedy pan skończył / pani skończyła?	Millal te lõpetasite?
Dlaczego się pan obudził / pani obudziła?	Miks te ärkasite?
Dlaczego został pan nauczycielem?	Miks te õpetajaks hakkasite?
Dlaczego wziął pan / wzięła pani taksówkę?	Miks te takso võtsite?
Skąd pan przyjechał / pani przyjechała?	Kust te tulite?
Dokąd pan poszedł / pani poszła?	Kuhu te läksite?
Gdzie pan był / pani była?	Kus te olite?
Komu pomagałeś / pomagałaś?	Keda sa aitasid?
Do kogo pisałeś / pisałaś?	Kellele sa kirjutasid?
Komu odpowiadałeś / odpowiadałaś?	Kellele sa vastasid?

Wskazówki na zapominanie

Uczenie się nie jest zawsze proste. Również wtedy, gdy jest dobrą zabawą, może być męczące. Kiedy jednak nauczymy się czegoś, cieszymy się. Jesteśmy dumni z siebie i swoich postępów. Niestety, to czego się nauczymy, możemy znów szybko zapomnieć. Problem ten dotyczy szczególnie języków. Większość z nas uczy się w szkole jednego lub kilku języków. Po zakończeniu szkoły wiedza ta często ginie. Prawie w ogóle nie używamy języka. Na co dzień dominuje zwykle nasz język ojczysty. Wiele języków obcych używa się jeszcze tylko podczas urlopu. Kiedy wiedza nie jest regularnie aktywowana, zanika. Nasz mózg potrzebuje treningu. Można by powiedzieć, że funkcjonuje jak mięsień. Mięsień ten musi być w ruchu, inaczej będzie słabnąć. Są jednak sposoby zapobiegania zapominaniu. Najważniejszym z nich jest ciągłe stosowanie wyucznej wiedzy. Mogą w tym pomóc stałe rytuały. Na różne dni tygodnia można zaplanować mały program. W poniedziałek będziemy czytać na przykład książkę w języku obcym. W środę słuchać zagranicznej audycji radiowej. W piątek będziemy pisać pamiętnik w języku obcym. W ten sposób występuje na przemian czytanie, słuchanie i pisanie. Dzięki temu wiedza aktywowana jest różnymi metodami. Wszystkie te ćwiczenia nie muszą trwać długo, wystarczy pół godziny. Ważne jest jednak, by ćwiczyć regularnie! Badania pokazują, że raz wyuczona wiedza zostaje w mózgu przez kilkadziesiąt lat. Trzeba ją tylko wyjąć z szuflady...