polski » czerkieski | 18 [osiemnaście] | Sprzątanie domu

18 [пшIыкIуи] Унэр гъэкъэбзэн

18 [pshIykIui] Unjer gjekjebzjen

Dzisiaj jest sobota.	Непэ шэмбэт.; Nepje shjembjet.
Dzisiaj mamy czas.	Непэ уахътэ тиI.; Nepje uahtje tiI.
Dzisiaj sprzątamy mieszkanie.	Непэ тэ фэтэрыр тэгъэкъабзэ.; Nepje tje fjetjeryr tjegjekabzje.
(Ja) Sprzątam łazienkę.	Сэ гъэпскIыпIэр сэгъэкъабзэ.; Sje gjepskIypIjer sjegjekabzje.
Mój mąż myje samochód.	Сишъхьагъусэ машинэр (кур) етхьакIы.; Sishh'agusje mashinjer (kur) eth'akIy.
Dzieci czyszczą rowery.	КIалэмэ кушъхьэфачъэхэр агъэкъабзэх.; KIaljemje kushh'jefachjehjer agjekabzjeh.
Babcia podlewa kwiaty.	Нанэ къэгъагъэмэ псы акIегъахъо.; Nanje kjegagjemje psy akIegaho.
Dzieci sprzątają pokój dziecięcy.	КIэлэцIыкIумэ кIэлэцIыкIу унэр къызэIуахы.; KIjeljecIykIumje kIjeljecIykIu unjer kyzjeIuahy.
Mój mąż robi porządek na swoim biurku.	Сишъхьагъусэ зыщытхэрэ столыр (Iанэр) къызэIуехы.; Sishh'agusje zyshhythjerje stolyr (Ianjer) kyzjeIuehy.
(Ja) Wkładam pranie do pralki.	Сэ гыкIэлъэ машинэм гыкIынхэр дэсэлъхьэх.; Sje gykIjelje mashinjem gykIynhjer djesjelh'jeh.
(Ja) Wieszam pranie.	Сэ гыкIыгъэхэр пысэлъэх.; Sje gykIygjehjer pysjeljeh.
(Ja) Prasuję pranie.	Сэ гыкIыгъэмэ ут атесэдзэ.; Sje gykIygjemje ut atesjedzje.
Okna są brudne.	Шъхьангъупчъэхэр шIоих.; Shh'angupchjehjer shIoih.
Podłoga jest brudna.	Джэхашъор шIои.; Dzhjehashor shIoi.
Naczynia są brudne.	Шыкъухэр шIоих.; Shykuhjer shIoih.
Kto umyje okna?	Хэта шъхьангъупчъэхэр зытхьакIрэр?; Hjeta shh'angupchjehjer zyth'akIrjer?
Kto odkurzy?	Хэта сапэхэр атезыхрэр?; Hjeta sapjehjer atezyhrjer?
Kto pozmywa naczynia?	Хэта шыкъухэр зытхьакIрэр?; Hjeta shykuhjer zyth'akIrjer?

Język matczyny? Język ojczysty!

Od kogo uczyłeś się jako dziecko swojego języka? Na pewno odpowiesz: od mamy! Tak myśli większość ludzi na świecie. Pojęcie języka matczynego istnieje prawie we wszystkich krajach. Znają je zarówno Anglicy, jak i Chińczycy. Może dlatego, że matki spędzają więcej czasu z dziećmi. Nowe badania dochodzą jednak do innych wniosków. Pokazują, że nasz język to język naszych ojców. Naukowcy badali genom i języki narodów mieszanych. W tych krajach rodzice pochodzili z różnych kultur. Narody te powstały przed tysiącami lat. Przyczyną tego były duże ruchy migracyjne. Zespół cech dziedzicznych tych narodów został poddany analizie genetycznej. Następnie został porównany z językiem narodu. Większość narodów mówi językiem swoich męskich przodków. Oznacza to, że językiem kraju jest ten, który należy do chromosomu Y. Mężczyźni zabrali zatem swój język do obcych krajów. A tam kobiety przejęły nowy język mężczyzn. Ale również dzisiaj ojcowie mają jeszcze duży wpływ na nasz język. Małe dzieci przy uczeniu zorientowane są bowiem na język swoich ojców. Ojcowie rozmawiają o wiele mniej ze swoimi dziećmi. Męska składnia jest też prostsza od żeńskiej. Przez to język ojców jest bardziej odpowiedni dla dziecka. Nie przeciąża ich i jest łatwiejszy do nauki. Dlatego w mówieniu dzieci chętniej naśladują ojców niż mamy. Później jednak język dziecka kształtuje słownictwo matki. W ten sposób na nasz język ma wpływ zarówno mama, jak i tata. Musiałby się więc nazywać językiem rodzicielskim!