nynorsk » latvisk | 79 [syttini] | Adjektiv 2

79 [septiņdesmit deviņi] Īpašības vārdi 2

Eg har ein blå kjole på meg.	Man mugurā ir zila kleita.
Eg har ein raud kjole på meg.	Man mugurā ir sarkana kleita.
Eg har ein grøn kjole på meg.	Man mugurā ir zaļa kleita.
Eg kjøper ei svart veske.	Es pērku melnu somu.
Eg kjøper ei brun veske.	Es pērku brūnu somu.
Eg kjøper ei kvit veske.	Es pērku baltu somu.
Eg treng ein ny bil.	Man vajag jaunu mašīnu.
Eg treng ein rask bil.	Man vajag ātru mašīnu.
Eg treng ein komfortabel bil.	Man vajag ērtu mašīnu.
Der oppe bur det ei gamal dame.	Tur augšā dzīvo veca sieviete.
Der oppe bur det ei tjukk dame.	Tur augšā dzīvo resna sieviete.
Der nede bur det ei nysgjerrig dame.	Tur lejā dzīvo ziņkārīga sieviete.
Gjestane våre var hyggelege folk.	Mūsu viesi bija jauki ļaudis.
Gjestane våre var høflege folk.	Mūsu viesi bija pieklājīgi ļaudis.
Gjestane våre var interessante folk.	Mūsu viesi bija interesanti ļaudis.
Eg har snille born.	Man ir mīļi bērni.
Men naboane har frekke born.	Bet kaimiņiem ir nekaunīgi bērni.
Er borna dine lydige?	Vai Jūsu bērni ir rātni?

Korleis born lærer å snakke rett

Så snart eit menneske er fødd, kommuniserer det med andre. Babyar skrik når dei vil noko. Når dei er eit par månader gamle, kan dei allereie seie nokre enkle ord. Når dei er to år gamle, kan dei seie setningar på om lag tre ord. Du kan ikkje påverke når born byrjar å snakke. Men du kan påverke kor godt dei lærer morsmålet sitt! For å få til det, er det nokre ting du må passe på. Det viktigaste er at barnet som skal lære, alltid er motivert. Barnet må forstå at det oppnår noko når det snakkar. For speborn er eit smil ei positiv tilbakemelding. Større born søkjer dialog med omverda si. Dei rettar seg inn mot korleis menneske rundt dei snakkar. Difor er språkkunna til foreldra og andre oppdragarar viktig. Og born må lære at språket er verdifullt! Difor bør dei alltid ha det moro. Høgtlesing viser borna kor spennande språk kan vere. Foreldre bør gjere det så mykje som mogleg med barnet sitt. Når eit barn opplever mykje, vil det snakke om det. Born som veks opp tospråklege, treng faste reglar. Dei må vite kva språk som kan brukast med kven. Slik kan dei lære å skilje mellom språka. Når borna byrjar på skule, endrar språket deira seg. Dei lærer eit nytt omgangsspråk. Då er det viktig at foreldra passar på korleis barnet deira snakkar. Studiar viser at det fyrste språket pregar hjernen for alltid. Det vi lærer som born, er med oss resten av livet. Den som lærer morsmålet sitt godt, har nytte av det seinare. Han lærer nye ting snøggare og betre - ikkje berre framandspråk...