nynorsk » latvisk | 71 [syttiein] | ville noko 2

71 [septiņdesmit viens] kaut ko gribēt

Kva vil de?	Ko jūs gribat?
Vil de spele fotball?	Vai jūs gribat spēlēt futbolu?
Vil de besøkje vener?	Vai jūs gribat apciemot draugus?
ville	gribēt
Eg vil ikkje kome for seint.	Es negribu atnākt vēlu.
Eg vil ikkje gå dit.	Es negribu turp iet.
Eg vil gå heim.	Es gribu iet mājās.
Eg vil bli heime.	Es gribu palikt mājās.
Eg vil vere åleine.	Es gribu būt viena.
Vil du bli her?	Vai tu gribi palikt šeit?
Vil du ete her?	Vai tu gribi šeit ēst?
Vil du sove her?	Vai tu gribi šeit gulēt?
Vil du køyre i morgon?	Vai Jūs gribat aizbraukt rīt?
Vil du bli til i morgon?	Vai Jūs gribat palikt līdz rītdienai?
Vil du betale rekninga i morgon?	Vai Jūs gribat samaksāt rēķinu tikai rīt?
Vil de på diskotek?	Vai jūs gribat iet uz diskotēku?
Vil de på kino?	Vai jūs gribat iet uz kino?
Vil de på kafe?	Vai jūs gribat iet uz kafejnīcu?

Korleis hjernen lærer nye ord

Når vi lærer nye ord, lagrar hjernen vår nytt innhald. Læringa verkar rett nok berre ved konstant repetisjon. Kor godt hjernen vår lagrar ord, kjem an på fleire faktorar. Det viktigaste er at vi går gjennom ordforrådet med jamne mellomrom. Berre dei orda vi les eller skriv ofte, blir lagra. Du kan seie at desse orda blir arkivert som eit bilete. Dette prinsippet gjeld like mykje hjå aper. Aper kan lære å ‘lese’ ord dersom dei ser dei ofte nok. Sjølv om dei ikkje kan forstå orda, kjenner dei att forma. For å prate eit språk flytande, treng vi mange ord. Difor må ordforrådet vere godt organisert. Fordi minnet vårt fungerer som eit arkiv. For å finne eit ord snøgt, må minnet vite kvar det skal leite. Difor er det betre å lære ord i ein viss kontekst. Slik kan minnet vårt alltid finne den rette ‘mappa’. Men til og med det vi har lært godt, kan gå i gløymeboka. I slike tilfelle går kunnskapen frå det aktive til det passive lageret. Når vi gløymer, frigjer vi oss frå kunnskap vi ikkje treng. Det er slik hjernen lagar plass for nye og viktigare ting. Difor er det viktig at vi aktiverer kunnskapen vår med jamne mellomrom. Det som er i det passive lageret, er ikkje tapt for alltid. Når vi ser eit gløymt ord, hugsar vi det att. Det du har lært ein gong, lærer du snøggare andre gong. Den som vil utvide ordforrådet sitt, må utvide hobbyane sine òg. Fordi kvar einskild av oss har visse interesser. Difor er vi mest opptekne av dei same tinga. Men eit språk har mange ulike ordfelt. Så den som er interessert i politikk, burde òg lesa sportsartiklar no og då!