Nederlands » Pools | 53 [drieënvijftig] | Winkels

53 [pięćdziesiąt trzy] Sklepy

Wij zoeken een sportwinkel.	Szukamy sklepu sportowego.
Wij zoeken een slagerij.	Szukamy sklepu mięsnego.
Wij zoeken een apotheek.	Szukamy apteki.
Wij willen namelijk een voetbal kopen.	Chcielibyśmy / Chciałybyśmy kupić piłkę nożną.
Wij willen namelijk salami kopen.	Chcielibyśmy / Chciałybyśmy kupić salami.
Wij willen namelijk medicijnen kopen.	Chcielibyśmy / Chciałybyśmy kupić lekarstwa.
Wij zoeken een sportwinkel om een voetbal te kopen.	Szukamy sklepu sportowego, by kupić piłkę nożną.
Wij zoeken een slagerij om salami te kopen.	Szukamy sklepu mięsnego, by kupić salami.
Wij zoeken een apotheek om medicijnen te kopen.	Szukamy apteki, by kupić lekarstwa.
Ik zoek een juwelier.	Szukam jubilera.
Ik zoek een fotowinkel.	Szukam sklepu fotograficznego.
Ik zoek een banketbakkerij.	Szukam cukierni.
Ik ben namelijk van plan een ring te kopen.	Mam zamiar kupić pierścionek.
Ik ben namelijk van plan een filmpje te kopen.	Mam zamiar kupić film.
Ik ben namelijk van plan een taart te kopen.	Mam zamiar kupić tort.
Ik zoek een juwelier om een ring te kopen.	Szukam jubilera, by kupić pierścionek.
Ik zoek een fotowinkel om een filmpje te kopen.	Szukam sklepu fotograficznego, by kupić film.
Ik zoek een banketbakkerij om een taart te kopen.	Szukam cukierni, by kupić tort.

Herinnering heeft een taal nodig

De eerste schooldag herinneren de meeste mensen zich nog wel. Wat er daarvoor gebeurde, dat weten ze niet meer. Van onze eerste levensjaren kunnen we niet veel meer herinneren Wat is de reden hiervan? Waarom herinneren wij ons niet meer wat wij beleefd hebben toen we nog een baby waren? De oorzaak is te vinden in de ontwikkeling. De taal en het geheugen worden ongeveer tegen dezelfde tijd ontwikkeld. En om iets te kunnen herinneren moeten mensen de taal gebruiken. Dat betekent dat hij al woorden nodig heeft voor wat hij heeft meegemaakt. Wetenschappers hebben verscheidene proeven bij kinderen uitgevoerd. Daarbij hebben ze een interessante ontdekking opgedaan. Zodra kinderen leren praten, vergeten ze alles wat daarvoor gebeurde. Het begin van de taal is dus ook het begin van de herinneringen. In de eerste drie jaar van hun leven gaan de kinderen zeer veel leren. Ze beleven elke dag weer nieuwe dingen. Ook gaan ze op deze leeftijd veel belangrijke ervaringen opdoen. Desondanks gaat het allemaal weer verloren. Psychologen noemen dit fenomeen een infantiele amnesie. Alleen de dingen die ze kunnen aanwijzen blijven bij de kinderen. Persoonlijke ervaringen worden door het autobiografisch geheugen bewaard. Het functioneert als een dagboek. Alle belangrijke dingen in het leven worden daar opgeslagen. Zo gaat het autobiografische geheugen vorm aan onze identiteit geven. Zijn ontwikkeling hangt echter af door de moedertaal te leren. En alleen door onze taal kunnen we ons geheugen activeren. Alle dingen die we als baby geleerd hebben, zijn natuurlijk niet echt weg. Het wordt ergens in onze hersenen opgeslagen. Maar we kunnen het niet meer terughalen... - Is dat niet erg jammer?