De taal van de wetenschap

De taal van de wetenschap is een taal op zich. Het wordt voor professionele discussies gebruikt. Ook in wetenschappelijke publicaties wordt het gebruikt. Vroeger waren er gemeenschappelijke wetenschappelijke talen. In de Europese landen domineerde vroeger het Latijns de wetenschap. Maar tegenwoordig is het Engels de belangrijkste taal van de wetenschap. Wetenschappelijke talen zijn vaktalen. Ze bevatten zeer vele specifieke termen. Hun belangrijkste kenmerken zijn normalisering en formalisering. Sommigen zeggen dat de wetenschappers doelbewust onverstaanbaar spreken. Als er iets ingewikkeld is dan lijkt het intelligenter. Maar de wetenschap is gebaseerd op de waarheid. Het moet daarom een neutrale taal gebruiken. Voor retorische elementen of vage zinnen is geen ruimte. Toch zijn er veel voorbeelden van een overdreven ingewikkelde taal. En ingewikkelde taal lijkt bij de mensen te fascineren! Onderzoeken bevestigen dat we moeilijke talen meer vertrouwen. De testpersonen werden gevraagd om enkele vragen te beantwoorden. Daarbij moesten ze kiezen uit verschillende antwoorden. Sommige antwoorden waren eenvoudig en anderen waren zeer ingewikkeld. De meeste testpersonen kozen voor het complexe antwoord. Maar dat had absoluut geen zin! De testpersonen lieten zich door de taal misleiden. Hoewel de inhoud absurd was, waren ze onder de indruk van de vragenlijst. Het schrijven is ingewikkeld, maar niet altijd een kunst. Iedereen kan leren om van een eenvoudige inhoud, een complexe taal te maken. Moeilijke dingen simpel uitdrukken is echter niet zo eenvoudig. Heel vaak is het eenvoudige ook heel complex...

Raad de taal!

Kroatisch is een Zuid-Slavische taal. Het is zeer nauw verwant met de Servische, Bosnische en Montenegrijnse taal. De sprekers van deze talen kunnen gemakkelijk met elkaar communiceren. Daarom zijn veel taalkundigen van mening dat de Kroatische taal geen eigen taal is. Ze beschouwen het als één van de vele varianten van het Servo-Kroatisch. Ongeveer 7 miljoen mensen spreken Kroatisch. De taal wordt geschreven met Latijnse letters. Met enkele speciale tekens bevat het Kroatische alfabet 30 letters.

De spelling is strikt gebaseerd op de uitspraak van de woorden. Dit geldt ook voor woorden die uit andere talen worden overgenomen. De woorden van het Kroatisch is melodieus. Dit betekent dat bij de klemtoon de hoeveelheid lettergrepen bepalend is. De grammatica heeft zeven gevallen en is niet altijd gemakkelijk. Het is de moeite waard om de Kroatische taal te leren. Kroatië is echt een geweldige vakantiebestemming!