Nederlands » Spaans | 91 [eenennegentig] | Bijzinnen met dat 1

91 [noventa y uno] Oraciones subordinadas con que 1

Het weer wordt morgen misschien beter.	Tal vez hará mejor tiempo mañana.
Hoe weet u dat?	¿Cómo lo sabe (usted)?
Ik hoop dat het beter wordt.	Espero que haga mejor tiempo.
Hij komt heel zeker.	Seguro que viene.
Is dat zeker?	¿Seguro?
Ik weet dat hij komt.	Sé que vendrá.
Hij belt zeker op.	Seguro que llama.
Werkelijk?	¿De verdad?
Ik geloof dat hij opbelt.	Creo que llamará.
De wijn is zeker oud.	El vino es seguramente viejo.
Weet u dat zeker?	¿Lo sabe (usted) con seguridad?
Ik vermoed dat hij oud is.	Creo / Supongo que es viejo.
Onze chef ziet er goed uit.	Nuestro jefe tiene buen aspecto.
Vindt u?	¿Usted cree?
Ik vind dat hij er zelfs zeer goed uitziet.	Diría incluso que tiene muy buen aspecto.
De chef heeft zeker een vriendin.	Seguro que nuestro jefe tiene novia.
Denkt u dat echt?	¿Lo cree (usted) de verdad?
Het is goed mogelijk dat hij een vriendin heeft.	Es muy posible que tenga novia.

Hoe leren de hersenen grammatica?

Als baby's beginnen wij onze moedertaal leren. Dit gebeurt geheel automatisch. We merken er niets van. Onze hersenen moeten echter bij het leren veel veroorloven. Als we bijvoorbeeld grammatica leren, moet het veel werk verrichten. Elke dag hoort de hersenen nieuwe dingen. Het krijgt steeds nieuwe impulsen. De hersenen kunnen niet elke puls individueel verwerken. Het moet economisch handelen. Daarom gaan de hersenen zich op regelmatigheden oriënteren. De hersenen herinnert hoe vaak het iets hoort. Het registreert hoe vaak een bepaald ding voorkomt. Uit deze voorbeelden worden vervolgens dan een grammaticale regel gemaakt. Kinderen weten of een zin juist of onjuist is. Ze weten echter niet waarom dat zo is. De hersenen kennen de regels, zonder dat ze het geleerd te hebben. Volwassenen gaan de talen op een ander manier leren. Ze weten al de structuren van hun moedertaal. Deze vormen de basis voor de nieuwe grammatica regels. Volwassenen hebben echter onderwijs nodig om te kunnen leren. Bij het leren van de grammatica gebruiken de hersenen een vast systeem. Dat wordt bijvoorbeeld door zelfstandige naamwoorden en werkwoorden zichtbaar. Ze worden in verschillende hersengebieden opgeslagen. Bij de verwerking zijn verschillende gebieden actief. Ook worden eenvoudige regels anders geleerd dan complexe regels. Bij complexe regels gaan verschillende hersengebieden samenwerken. Het is nog niet onderzocht hoe de hersenen de grammatica gaat leren. Ze weten echter wel dat het theoretisch gezien elke grammatica kan leren...