Nederlands » Wit-Russisch | 58 [achtenvijftig] | Lichaamsdelen

58 [пяцьдзесят восем] Часткі цела

58 [pyats’dzesyat vosem] Chastkі tsela

Ik ben een man aan het tekenen.	Я малюю мужчыну.; Ya malyuyu muzhchynu.
Eerst het hoofd.	Спачатку галаву.; Spachatku galavu.
De man draagt een hoed.	У мужчыны на галаве капялюш.; U muzhchyny na galave kapyalyush.
Je kan zijn haar niet zien.	Валасоў не бачна.; Valasou ne bachna.
Je kan ook zijn oren niet zien.	Вушэй таксама не бачна.; Vushey taksama ne bachna.
Je kan ook zijn rug niet zien.	Спіну таксама не бачна.; Spіnu taksama ne bachna.
Ik ben de ogen en de mond aan het tekenen.	Я малюю вочы і рот.; Ya malyuyu vochy і rot.
De man danst en lacht.	Мужчына танцуе і смяецца.; Muzhchyna tantsue і smyayetstsa.
De man heeft een lange neus.	У мужчыны доўгі нос.; U muzhchyny dougі nos.
Hij draagt een stok in zijn handen.	Ён нясе ў руках палку.; En nyase u rukakh palku.
Hij draagt ook een sjaal om zijn nek.	У яго павязаны шалік вакол шыі.; U yago pavyazany shalіk vakol shyі.
Het is winter en het is koud.	Цяпер зіма і холадна.; Tsyaper zіma і kholadna.
De armen zijn gespierd.	Рукі моцныя.; Rukі motsnyya.
De benen zijn ook gespierd.	Ногі таксама моцныя.; Nogі taksama motsnyya.
De man is van sneeuw.	Мужчына са снегу.; Muzhchyna sa snegu.
Hij draagt geen broek en geen jas.	Ён не носіць штаноў і паліто.; En ne nosіts’ shtanou і palіto.
Maar de man bevriest niet.	Але мужчына не замярзае.; Ale muzhchyna ne zamyarzae.
Hij is een sneeuwman.	Ён – снегавік.; En – snegavіk.

Is er een universele grammatica?

Als we een taal gaan leren, dan leren we ook de grammatica. Bij kinderen die hun moedertaal leren, gebeurt dit automatisch. Ze realiseren zich niet dat hun hersenen veel verschillende regels leren. Toch gaan ze vanaf het begin hun eigen taal leren. Omdat er vele talen bestaan, is er ook veel grammatica. Maar bestaat er ook een universele grammatica? Deze vraag houdt de wetenschap al een geruime tijd bezig. Nieuwe onderzoeken zouden hier een antwoord op kunnen geven. Maar hersenonderzoekers hebben een interessante ontdekking opgedaan. Ze hebben proefpersonen de grammaticaregels laten leren. Deze proefpersonen waren taalstudenten. Ze hebben Japans of Italiaans geleerd. De helft van de grammatica regels waren verzonnen. Maar de proefpersonen wisten dat niet. Nadat ze klaar waren met het leren werden de zinnen aan de leerlingen gepresenteerd. De proefpersonen moesten beoordelen of de zinnen correct waren. Terwijl ze hun opdracht gingen oplossen, werden hun hersenen geanalyseerd. Dat wil zeggen dat de onderzoekers de activiteit van de hersenen hebben gemeten. Zo konden ze controleren hoe de hersenen op de zinnen gingen reageren. En het lijkt alsof onze hersenen de grammatica herkent! Bij de verwerking van de taal zijn specifieke hersengebieden actief. Hiertoe behoort ook het gebied van Broca. Het bevindt zich in de linker cerebrale. Toen de studenten de echte regels gingen verwerken, was deze zeer actief. Bij de verzonnen regels nam de activiteit echter aanzienlijk af. Het zou ook kunnen zijn dat alle grammatica dezelfde achtergrond hebben. Ze zouden dan allemaal dezelfde principes volgen. En deze principes waren ons al aangeboren ...