ქართული » ლატვიური | 75 [სამოცდათხუთმეტი] | დასაბუთება

75 [septiņdesmit pieci] kaut ko pamatot 1

რატომ არ მოდიხართ?	Kāpēc Jūs nenākat?
ძალიან ცუდი ამინდია.	Laiks ir tik slikts.
არ მოვდივარ, რადგან ასეთი ავდარია.	Es nenāku, jo ir slikts laiks.
რატომ არ მოდის?	Kāpēc viņš nenāk?
ის არ არის დაპატიჟებული.	Viņš nav uzaicināts.
ის არ მოდის, რადგან არ არის დაპატიჟებული.	Viņš nenāk, jo nav uzaicināts.
რატომ არ მოდიხარ?	Kāpēc tu nenāc?
დრო არ მაქვს.	Man nav laika.
არ მოვდივარ, რადგან დრო არ მაქვს.	Es nenāku, jo man nav laika.
რატომ არ რჩები?	Kāpēc tu nepaliec?
კიდევ მაქვს სამუშაო.	Man vēl jāstrādā.
არ ვრჩები, რადგან კიდევ მაქვს სამუშაო.	Es nepalieku, jo man vēl jāstrādā.
უკვე მიდიხართ?	Kāpēc Jūs jau aizejat?
დაღლილი ვარ.	Es esmu nogurusi.
მივდივარ, რადგან დაღლილი ვარ.	Es aizeju, jo esmu nogurusi.
რატომ მიემგზავრებით უკვე?	Kāpēc Jūs jau aizbraucat?
უკვე გვიან არის.	Ir jau vēls.
მივემგზავრები, რადგან გვიანია.	Es braucu prom, jo ir jau vēls.

ჟესტები ახალი სიტყვების სწავლაში გვეხმარება

როდესაც ახალ სიტყვებს ვსწავლობთ, ჩვენი ტვინი ძალიან დაკავებულია. მან ყველა სიტყვა უნდა შეინახოს. მაგრამ შეგიძლიათ თქვენს ტვინს სწავლაში დაეხმაროთ. ეს ჟესტების საშუალებით არის შესაძლებელი. ჟესტები მეხსიერებას ეხმარება. ის უკეთ იმახსოვრებს სიტყვებს, თუ იმავე დროს ჟესტების დამუშავებას ახდენს. ეს მკაფიოდ დაადასტურა კვლევამ. მკვლევარებმა გამოსცადეს ექსპერიმენტის მონაწილეები ახალი სიტყვებისსწავლის დროს. ეს სიტყვები რეალურად არ არსებობდა. ისინი ეკუთვნოდა ხელოვნურ ენას. რამდენიმე სიტყვა ექსპერიმენტის მონაწილეებს ჟესტებით ასწავლეს. ანუ ექსპერიმენტის მონაწილეები სიტყვებს არა მარტო კითხულობდნენ, ან არა მარტო ესმოდათ ისინი. ჟესტების დახმარებით ისინი ასევე სიტყვების მნიშვნელობის იმიტაციას აკეთებდნენ. ვიდრე ისინი სწავლობდნენ, მათი ტვინის აქტივობა იზომებოდა. მკვლევარებმა ამ პროცესში საინტერესო აღმოჩენა გააკეთეს. როდესაც სიტყვებს ჟესტების დახმარებით სწავლობდნენ, ტვინის უფრო მეტი უბნები აქტიურდებოდა. გარდა მეტყველების ცენტრისა, აქტიურობას ასევე ამჟღავნებდა სენსომოტორული ცენტრი. ტვინის ეს დამატებითი აქტიურობა ზეგავლენას ახდენს მეხსიერებაზე. ჟესტებით სწავლის პროცესში ხდება რთული ქსელების ფორმირება. ეს ქსელები ახალ სიტყვებს ტვინის ბევრ უბანში ინახავენ. ამ გზით ახალი სიტყვების დამუშავება უფრო ეფექტიანად ხდება. როდესაც კონკრეტული სიტყვების გამოყენება გვინდა, ჩვენი ტვინი მათ უფრო სწრაფად პოულობს. ისინი ასევე უკეთ ინახება. თუმცა, მნიშვნელოვანია, ჟესტი დაკავშირებული იყოს სიტყვასთან. ჩვენი ტვინი ცნობს, თუ როდის არ არიან დაკავშირებული ერთმანეთთან სიტყვა და ჟესტი. ახალი დასკვნების შედეგი შესაძლოა სწავლების ახალი მეთოდები იყოს. ინდივიდები, რომლებმაც ბევრი არაფერი იციან ენების შესახებ, ხშირად ნელა სწავლობენ. შეიძლება მათ სწავლა გაუადვილდეთ, თუ სიტყვების ფიზიკურ იმიტირებას მოახდენენ...