ქართული » ესტონური | 71 [სამოცდათერთმეტი] | სურვილი

71 [seitsekümmend üks] midagi tahtma

რა გინდათ თქვენ?	Mida te tahate?
ფეხბურთის თამაში გინდათ?	Tahate te jalgpalli mängida?
მეგობრების მონახულება გინდათ?	Tahate te sõpru külastada?
სურვილი	tahtma
არ მინდა გვიან მოვიდე.	Ma ei taha hiljaks jääda.
იქ წასვლა არ მინდა.	Ma ei taha sinna minna.
სახლში წასვლა მინდა.	Ma tahan koju minna.
სახლში დარჩენა მსურს.	Ma tahan koju jääda.
მარტო ყოფნა მსურს.	Ma tahan üksi olla.
აქ გინდა დარჩენა?	Tahad sa siia jääda?
აქ გინდა ჭამა?	Tahad sa siin süüa?
აქ გინდა ძილი?	Tahad sa siin magada?
ხვალ გსურთ გამგზავრება?	Tahate te homme ära sõita?
ხვალამდე გსურთ დარჩენა?	Tahate te homseni jääda?
ანგარიშის გადახდა ხვალ გსურთ?	Tahate te arve alles homme maksta?
დისკოთეკაზე გინდათ?	Tahate te diskole minna?
კინოში გინდათ?	Tahate te kinno?
კაფეში გინდათ?	Tahate te kohvikusse?

როგორ სწავლობს ტვინი ახალ სიტყვებს

როდესაც ლექსიკონს ვსწავლობთ, ჩვენი ტვინი ახალ შინაარსს ინახავს. სწავლა მხოლოდ რეგულარული გამეორებით არის შესაძლებელი. თუ რამდენად კარგად ინახავს ჩვენი ტვინი სიტყვებს, ბევრ ფაქტორზეა დამოკიდებული. მაგრამ ყველაზე მნიშვნელოვანი ახალი სიტყვების რეგულარული გამეორებაა. მეხსიერებაში ინახება მხოლოდ ის სიტყვები, რომლებსაც ხშირად ვიყენებთ ან ვწერთ. შეიძლება ითქვას, რომ ხდება ამ სიტყვების დაარქივება ისე, როგორც გამოსახულებების. სწავლის ეს პრინციპი შეესაბამება ასევე მაიმუნებს. მაიმუნებს შეუძლიათ სიტყვების ‘წაკითხვა’, თუ ისინი ამ სიტყვებს საკმაოდ ხშირად ხედავენ. მიუხედავად იმისა, რომ მაიმუნებს სიტყვები არ ესმით, ისინი მათ ფორმით ცნობენ. იმისთვის, რომ ენაზე თავისუფლად ვილაპარაკოთ, ბევრი სიტყვა გვჭირდება. ამიტომ ლექსიკონი კარგად უნდა იყოს ორგანიზებული. რადგან ჩვენი მეხსიერება ფუნქციონირებს, როგორც არქივი. სიტყვის სწრაფად საპოვნელად, მან უნდა იცოდეს, თუ სად ეძებოს. ამიტომ, უმჯობესია სიტყვების სწავლა გარკვეულ კონტექსტში. ამის შემდეგ ჩვენი ტვინი ყოველთვის შეძლებს სთანადო ‘ფაილის’ გახსნას. მაგრამ ის სიტყვებიც კი, რომლებიც კარგად ვისწავლეთ, შეიძლება დაგვავიწყდეს. ამ შემთხვევაში ცოდნა გადადის აქტიურიდან პასიურ მეხსიერებაში. დავიწყებით საკუთარ თავს ვათავისუფლებთ ცოდნისგან, რომელიც არ გვჭირდება. ამ გზით ჩვენი ტვინი ადგილს უთმობს ახალ და უფრო მნიშვნელოვან ინფორმაციას. ამიტომ მნიშვნელოვანია ჩვენი ცოდნის რეგულარულად გააქტიურება. მაგრამ პასიურ მეხსიერებაში გადასული ინფორმაცია სამუდამოდ არ იკარგება. როდესაც დავიწყებულ სიტყვას ვხედავთ, ჩვენ მას ისევ ვიმახსოვრებთ. მეორედ ვსწავლობთ იმ სიტყვას, რომელიც ადრე უფრო სწრაფად ვისწავლეთ. ვისაც საკუთარი ლექსიკონის განვრცობა სურს, თავისი გატაცებების რაოდენობა უნდა გაზარდოს. რადგან თითოეულ ჩვენთაგანს გარკვეული ინტერესები აქვს. ამიტომ ჩვეულებრივ, ერთიდაიგივე საქმიანობით ვართ დაკავებულები. ენა კი უამრავი სხვადასხვა სემანტიკური ველისგან შედგება. პოლიტიკით დაინტერესებული ადამიანი ზოგჯერ სპორტულ გაზეთებსაც უნდა კითხულობდეს!