فارسی » اندونزیائی | ‫62 [شصت و دو]‬ | ‫ سؤال کردن 1‬

62 [enam puluh dua] Mengajukan pertanyaan 1

‫یاد گرفتن، درس خواندن‬	belajar
‫دانش آموزان زیاد درس می‌خوانند؟‬	Apakah para pelajar banyak belajar?
‫نه، آنها زیاد درس نمی‌خوانند.‬	Tidak, mereka belajar sedikit.
‫سؤال کردن‬	bertanya
‫شما از معلم زیاد سؤال می‌کنید؟‬	Apakah Anda sering bertanya kepada guru?
‫نه، من از او (مرد) زیاد سؤال نمی‌کنم.‬	Tidak, saya tidak sering bertanya kepada guru.
‫جواب دادن‬	menjawab
‫لطفاً جواب دهید.‬	Silakan jawab.
‫من جواب می‌دهم.‬	Saya menjawab.
‫کار کردن‬	bekerja
‫او (مرد) الآن کار می‌کند؟‬	Apakah dia sedang bekerja?
‫بله، او (مرد) الآن کار می‌کند.‬	Ya, dia sedang bekerja.
‫آمدن‬	datang
‫شما می‌آیید؟‬	Apakah Anda akan datang?
‫بله، ما الآن می‌آییم.‬	Ya, kami akan datang.
‫زندگی (اقامت) کردن‬	tinggal
‫شما در برلین زندگی می‌کنید؟‬	Anda tinggal di Berlin?
‫بله من در برلین زندگی می‌کنم.‬	Ya, saya tinggal di Berlin.

‫افراد نابینا کلام را بهتر آماده می کنند‬

‫نابینایان بهتر می شنوند.‬ ‫در نتیجه، می توانند در زندگی روزمره خود راحت تر حرکت کنند.‬ ‫اما افراد نابینا می توانند صحبت را نیز بهتر آماده کنند!‬ ‫تعداد زیادی از مطالعات علمی به این نتیجه رسیده است.‬ ‫محقّقان از افراد مورد آزمایش خواسته اند تا به مطالب ضبط شده کنند.‬ ‫پس از آن سرعت گفتار به طور قابل ملاحظه ای افزایش یافت.‬ ‫با وجود این، شرکت کنندگان نابینا مطالب ضبط شده را درک می کردند.‬ ‫بر عکس، افرادی که دارای قدرت بینائی بودند، به سختی می توانستند مطالب ضبط شده را درک کنند.‬ ‫سرعت صحبت کردن آنها بیش از حد بالا بود.‬ ‫آزمایش دیگری هم به نتایج مشابهی رسید.‬ ‫.افراد بینا و نابینای مورد آزمایش به جملات مختلفی گوش دادند‬ ‫بخشی از هر جمله تغییر داده شده بود.‬ ‫به جای آخرین کلمه یک کلمه بی معنی گذاشته شده بود.‬ ‫افراد مورد آزمایش می بایست این جملات را ارزیابی کنند.‬ ‫آنها می بایست جمللات معقول را از جملات بی معنی تشخیص دهند.‬ ‫زمانی که آنها مشغول کار بر روی جملات بودند، مغز آنها مورد تجزیه و تحلیل قرار می گرفت.‬ ‫محقّقان امواج خاصی از مغز را اندازه گیری کردند.‬ ‫به این ترتیب، آنها می توانند سرعت مغز را در حین کار اندازه گیری کنند.‬ ‫در مورد نابینایان مورد مطالعه، یک علامت خاص به سرعت ظاهر شد.‬ ‫این علامت نشان می دهد که یک جمله مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.‬ ‫در مورد افراد بینای تحت آزمایش، این علامت بسیار دیرتر ظاهر شد.‬ ‫این که چرا افراد نابینا گفتار را با کارائی بیشتری آماه می کنند هنوز شناخته نشده است.‬ ‫اما دانشمندان یک تئوری برای آن ارائه کرده اند.‬ ‫این دانشمندان معتقدند که مغز این افراد به شدّت از منطقه خاصی استفاده میکند.‬ ‫این همان منطقه ای است که افراد بینا محرّک های بصری را پردازش می کنند.‬ ‫در افراد نابینا از این منطقه برای دیدن استفاده نمی شود.‬ ‫ولی برای انجام کارهای دیگر آماده استد.‬ ‫به همین دلیل، افراد نابینا دارای ظرفیت بیشتری برای آماده کردن سخن دارند...‬