فارسی » اندونزیائی | ‫57 [پنجاه و هفت]‬ | ‫در مطب دکتر‬

57 [lima puluh tujuh] Di dokter

‫من وقت دکتر دارم.‬	Saya mempunyai janji bertemu dokter.
‫من ساعت ده ‫وقت دکتر دارم.‬	Saya mempunyai janji jam sepuluh.
‫اسم شما چیست؟‬	Siapa nama Anda?
‫لطفاً در اتاق انتظار تشریف داشته باشید.‬	Silakan duduk di ruang tunggu.
‫دکتر الان می‌آید.‬	Dokternya datang sebentar lagi.
‫بیمه کجا هستید؟‬	Apa nama asuransi kesehatan Anda?
‫چکار می‌توانم برای شما انجام دهم؟‬	Apa yang dapat saya lakukan untuk Anda?
‫درد دارید؟‬	Apakah Anda merasa sakit?
‫کجا درد می‌کند؟‬	Di mana yang sakit?
‫من همیشه کمر درد دارم.‬	Saya selalu mempunyai sakit punggung.
‫من اغلب سردرد دارم.‬	Saya sering sakit kepala.
‫من گاهی اوقات شکم درد دارم.‬	Kadang-kadang saya sakit perut.
‫لطفآ لباس بالاتنه خود را دربیاورید!‬	Silakan buka baju bagian atas!
‫لطفآ روی تخت دراز بکشید!‬	Silakan berbaring!
‫فشارخون شما خوب است.‬	Tekanan darahnya normal.
‫من یک آمپول برایتان می‌نویسم.‬	Saya beri Anda suntikan.
‫من برایتان قرص می‌نویسم.‬	Saya beri Anda tablet.
‫ من یک نسخه برای داروخانه به شما می‌دهم.‬	Saya beri Anda resep untuk apotik.

‫احساسات هم زبان های مختلفی دارند!‬

‫در سراسر جهان به زبان های مختلفی صحبت می شود.‬ ‫هیچ زبان جهانی انسانی وجود ندارد.‬ ‫اما این موضوع در مورد حالات چهره ما چگونه است؟‬ ‫آیا زبان احساسات جهانی است؟‬ ‫خیر، در اینجا نیز تفاوت وجود دارد!‬ ‫مدت ها اعتقاد بر این بود که همه مردم احساسات خود را به یک نحو ابراز می کنند.‬ ‫به نظر می رسید که زبان حالات چهره به صورت جهانی درک می شود.‬ ‫چارلز داروین بر این باور بود که احساسات برای انسان از یک اهمیّت حیاتی برخوردار بود.‬ ‫بنابراین، باید آنها در تمام فرهنگ ها به طور یکسان قابل درک باشند.‬ ‫اما نتیجه مطالعات چیز دیگری است.‬ ‫این نتایج نشان می دهد که تفاوت در زبان احساسات نیز وجود دارد.‬ ‫بدین معنی که، حالات چهره تحث تأثیر فرهنگ قرار دارد.‬ ‫بنابراین، مردم سراسر جهان احساسات خود را به طور متفاوت نشان می دهند و تفسیر می کنند.‬ ‫دانشمندان شش احساس اولیّه را تشخیص داده اند.‬ ‫این احساسات عبارتند از: شادی، غم، خشم، نفرت، ترس و تعجب.‬ ‫اما اروپایی ها حالات چهره مختلفی نسبت به آسیایی ها دارند.‬ ‫و از حالات یکسان برداشت های متفاوت دارند.‬ ‫تجربیات مختلف این امر را تأیید کرده اند.‬ ‫برای انجام این کار، به افراد تحت آزمایش چهره هائی بر روی یک کامپیوتر نشان داده شد.‬ ‫این افراد می بایست آنچه که در این چهره ها می دیدند را توصیف کنند.‬ ‫دلایل بسیاری بر متفاوت بودن نتایج وجود دارد.‬ ‫احساسات در برخی از فرهنگ ها بیشتر از فرهنگ های دیگر نشان داده می شود.‬ ‫بنابراین، شدّت حالات صورت در همه جا یکسان درک نمی شود.‬ ‫همچنین، مردم فرهنگ های مختلف، به عوامل مختلفی توجّه می کنند.‬ ‫آسیایی ها در هنگام خواندن حالات چهره به چشم ها توجّه می کنند.‬ ‫اروپایی ها و آمریکایی ها، از سوی دیگر، به دهان نگاه می کنند.‬ ‫امّا، تنها یک حالت صورت در تمام فرهنگ ها به طور یکسان قابل درک است ...‬ ‫و آن یک لبخند خوب است!‬