فارسی » اندونزیائی | ‫3 [سه]‬ | ‫آشنا شدن‬

3 [tiga] Berkenalan

‫سلام‬	Halo!
‫روز بخیر!‬	Selamat siang!
‫حالت چطوره؟ / چطوری‬	Apa kabar?
‫شما از اروپا می‌آیید؟ ‬	Apakah Anda berasal dari Eropa?
‫شما از امریکا می‌آیید؟‬	Apakah Anda berasal dari Amerika?
‫شما از آسیا می‌آیید؟‬	Apakah Anda berasal dari Asia?
‫در کدام هتل اقامت دارید؟‬	Anda menginap di hotel mana?
‫چقدر از اقامتتان در اینجا می‌گذرد؟‬	Sudah berapa lama Anda berada di sini?
‫چقدر اینجا می‌مانید؟‬	Berapa lama Anda tinggal?
‫از اینجا خوشتان می‌آید؟‬	Senangkah Anda di sini?
‫برای مسافرت اینجا هستید؟ / در تعطیلات هستید؟‬	Apakah Anda berlibur di sini?
‫سری به من بزنید!‬	Kunjungilah saya ya!
‫این آدرس من است.‬	Ini alamat saya.
‫فردا همدیگر را می‌بینیم؟‬	Apakah kita akan bertemu besok?
‫متاسفم، من کار دارم.‬	Sayang sekali, saya sudah ada janji.
‫خداحافظ!‬	Dah!
‫خدا نگهدار!‬	Sampai jumpa lagi!
‫تا بعد!‬	Sampai nanti!

‫زبان ها و گویش ها‬

‫حدود 6000 تا 7000 زبان مختلف در سراسر جهان وجود دارد.‬ ‫البته تعداد گویش ها از این هم بسیار بیشتر است.‬ ‫اما چه تفاوتی بین زبان و گویش وجود دارد؟‬ ‫لهجه ها همیشه به وضوح یک آهنگ محلّی دارند.‬ ‫آنها به انواع زبان های منطقه ای تعلق دارند.‬ ‫این بدان معناست که لهجه شکلی از زبان است که افراد کمتری با آن صحبت می کنند.‬ ‫به عنوان یک قاعده کلی، لهجه ها تنها به صورت شفاهی، و نه به صورت کتبی وجود دارند.‬ ‫آنها سیستم زبانی خود را تشکیل می دهند.‬ ‫و از قواعد خود تبعیّت می کنند.‬ ‫در تئوری، هر زبان می تواند دارای چندین لهجه باشد.‬ ‫همه گویش ها در زیر زبان معیار یک کشور قرار می گیرند.‬ ‫زبان معیار توسّط همه مردم یک کشور قابل درک است.‬ ‫با استفاده از این زبان، حتی کسانی که با لهجه های مختلف سخن می گویند، می توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.‬ ‫تقریبا تمام گویش ها در حال از دست دادن اهمیّت خود هستند.‬ ‫شما به سختی می توانید لهجه ای را بیابید که در شهر با آن سخن گفته می شود.‬ ‫از زبان معیار معمولا در محیط کار هم استفاده می شود.‬ ‫بنابراین، اغلب گفته می شود که افرادی که با لهجه صحبت می کنند ساده و بی سوادند.‬ ‫در عین حال آنها را می توان در تمام سطوح اجتماع یافت.‬ ‫بنابراین کسانی که با لهجه صحبت می کنند کم هوش تر از دیگران نیستند.‬ ‫کاملا بر عکس!‬ ‫کسانی که دارای لهجه هستند از مزایای بسیاری برخوردارند.‬ ‫برای مثال در یک دوره زبان.‬ ‫کسانی که با لهجه صحبت می کنند می دانند که اشکال مختلف زبانی وجود دارد.‬ ‫و آموخته اند که چگونه به سرعت روش گفتار خود را عوض کنند.‬ ‫از این رو، کسانی که با لهجه صحبت می کنند آمادگی بیشتری برای تغییر پذیری دارند. ‬ ‫آنها می توانند حس کنند که کدام سبک زبانی متناسب با یک وضعیت خاص است.‬ ‫این امر حتی از نظر علمی هم ثابت شده است.‬ ‫بنابراین: شجاعت در استفاده از لهجه - ارزش را دارد!‬