ελληνικά » σουηδικά | 65 [εξήντα πέντε] | Άρνηση 2

65 [sextiofem] Negation 2

Το δαχτυλίδι είναι ακριβό;	Är ringen dyr?
Όχι, κοστίζει μόνο εκατό ευρώ.	Nej, den kostar bara hundra euro.
Όμως έχω μόνο πενήντα.	Men jag har bara femtio.
Είσαι ήδη έτοιμος / έτοιμη;	Är du redan färdig?
Όχι ακόμα.	Nej, inte ännu.
Αλλά σε πολύ λίγο θα είμαι (έτοιμος / έτοιμη).	Men snart är jag färdig.
Θα ήθελες και άλλη σούπα;	Vill du ha mer soppa?
Όχι, δεν θέλω άλλη σούπα.	Nej, jag vill inte ha mer.
Αλλά ένα παγωτό.	Men en glass till.
Μένεις καιρό εδώ;	Har du bott här länge?
Όχι, μόνο έναν μήνα.	Nej, bara en månad.
Αλλά έχω ήδη πολλούς γνωστούς.	Men jag känner redan mycket folk.
Πας αύριο σπίτι;	Åker du hem imorgon?
Όχι, το σαββατοκύριακο.	Nej, först mot veckoslutet.
Αλλά την Κυριακή κιόλας θα επιστρέψω.	Men jag kommer tillbaka redan på söndag.
Έχει ενηλικιωθεί η κόρη σου;	Är din dotter redan vuxen?
Όχι, είναι μόλις δεκαεπτά.	Nej, hon är bara sjutton år.
Αλλά έχει ήδη φίλο.	Men hon har redan en pojkvän.

Οι γενετικές μεταλλάξεις καθιστούν την ομιλία εφικτή

Από όλα τα ζωντανά πλάσματα στον κόσμο μόνο ο άνθρωπος μπορεί και μιλάει. Αυτό ξεχωρίζει τον άνθρωπο από τα ζώα και τα φυτά. Φυσικά, και τα ζώα και τα φυτά επικοινωνούν μεταξύ τους. Η γλώσσα τους όμως δεν είναι σύνθετη με συλλαβές. Πως όμως ο άνθρωπος μπορεί και μιλάει? Για την ομιλία χρειάζονται συγκεκριμένα οργανικά χαρακτηριστικά. Μόνο ο άνθρωπος έχει αυτές τις σωματικές ιδιότητες. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι τις έχει αναπτύξει ο ίδιος. Στην ιστορία της εξέλιξης, τίποτα δεν συμβαίνει χωρίς αιτία. Κάποια στιγμή ο άνθρωπος ξεκίνησε να μιλάει. Δεν γνωρίζουμε πότε ακριβώς έγινε αυτό. Σίγουρα όμως συνέβη κάτι, το οποίο έφερε την ομιλία στον άνθρωπο. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι για αυτό ευθύνεται μια γενετική μετάλλαξη. Οι ανθρωπολόγοι σύγκριναν το γενετικό υλικό διαφόρων πλασμάτων. Είναι γνωστό ότι ένα συγκεκριμένο γονίδιο επηρεάζει την ομιλία. Στους ανθρώπους, όπου το γονίδιο αυτό είναι ελαττωματικό, υπάρχουν προβλήματα στην ομιλία. Έχουν πρόβλημα στην έκφρασή τους και δεν καταλαβαίνουν τις λέξεις σωστά. Το γονίδιο αυτό ερευνήθηκε σε ανθρώπους, πιθήκους και ποντίκια. Στους ανθρώπους και στους χιμπατζήδες υπάρχει μεγάλη ομοιότητα. Διαπιστώνονται μόνο δύο μικρές διαφορές. Αυτές οι διαφορές όμως επιδρούν στον εγκέφαλο. Μαζί με άλλα γονίδια επηρεάζουν ορισμένες εγκεφαλικές δραστηριότητες. Έτσι ο άνθρωπος μπορεί να μιλήσει και ο πίθηκος δεν μπορεί. Παρόλα αυτά, το μυστήριο της ανθρώπινης γλώσσας παραμένει άλυτο. Διότι η γονιδιακή μετάλλαξη από μόνη της δεν αρκεί για να μπορεί κανείς να μιλήσει. Οι επιστήμονες εμφύτευσαν αυτό το ανθρώπινο γονίδιο σε ποντίκια. Αυτό δεν τα έκανε να μιλήσουν... Οι ήχοι τους όμως ακούγονταν διαφορετικοί!