Знакі як мова

Каб разумець адзін аднаго, людзі стварылі мовы. Уласная мова ёсць таксама ў глуханямых і слабачулых. Гэта мова жэстаў, асноўная мова усіх глуханямых людзей. Яна складаецца з камбінацый знакаў. Гэта робіць яе візуальнай, ‘бачнай’ мовай. А ці могуць людзі з розных краін разумець мову знакаў? Не, нават у знакаў ёсць розныя нацыянальныя мовы. Кожная краіна мае сваю мову знакаў. І на яе ўплывае культура краіны. Таму што мова заўжды развіваецца з культуры. Гэта адносіцца ў тым ліку і да неразмоўных моў. Аднак існуе міжнародная мова жэстаў. Але яе знакі некалькі складаней. Тым не менш, нацыянальныя мовы знакаў падобныя адна на адну. Многія знакі дакладна паўтараюцца. Яны арыянтаваны на форму аб'ектаў, якія яны ўяўляюць. Самай распаўсюджанай мовай жэстаў з'яўляецца амерыканская мова жэстаў (American Sign Language). Мовы жэстаў прызнаюцца як паўнавартасныя мовы. У іх ёсць уласная граматыка. Але яна адрозніваецца ад граматыкі гукавых моў. Таму мовы жэстаў нельга перакладаць слова ў слова. Але перакладчыкі мовы жэстаў усё ж такі ёсць. З дапамогай мовы жэстаў інфармацыя перадаецца паралельна. Гэта азначае, што адзіны знак можа выяўляць сабой цэлы сказ. Мова жэстаў таксама мае дыялекты. У некаторых знакаў ёсць рэгіянальныя асаблівасці. І кожная мова жэстаў мае ўласную інтанацыю. Наш акцэнт выдае наша паходжанне - гэта датычыцца і мовы знакаў!